Πες μου γιατί μοσχοβολάς
φεγγάρι στην αυλή μου
δεν βλέπεις πως η ερημιά
σκεπάζει την ζωή μου;
Ασημένιο φύλλο
δώσ’ μου να της στείλω
μια γραφή πικρή
πικρή φαρμακωμένη
Μήπως μετανιώσει
πίσω να μου δώσει
την καρδιά μου που ‘ναι
που ‘ναι πικραμένη
Μ’ αρνήθηκε και δεν μπορώ
μονάχος μου να ζήσω
Πικρή με πιάνει πεθυμιά
το χώμα να φιλήσω
|
Pes mu giatí moschovolás
fengári stin avlí mu
den vlépis pos i erimiá
skepázi tin zoí mu;
Asiménio fíllo
dós’ mu na tis stilo
mia grafí pikrí
pikrí farmakoméni
Mípos metaniósi
píso na mu dósi
tin kardiá mu pu ‘ne
pu ‘ne pikraméni
M’ arníthike ke den boró
monáchos mu na zíso
Pikrí me piáni pethimiá
to chóma na filíso
|