|
Πάλι μονάχη να περνώ
μεγάλο δρόμο είδα
απ’ το λαμπρό σου μέτωπο
στην πιο βαθιά ρυτίδα
Κι αν χάθηκα σαν ξωτικό
μέσα στα παραμύθια
ξύπνησα απ’ όνειρο γλυκό
μες στην πικρή αλήθεια
Είδα πως γκρεμιζόμουνα
δάκρυ απ’ τη χαρά σου
στο τρομαγμένο παίξιμο
από τα βλέφαρά σου
Κι αν χάθηκα σαν ξωτικό
μέσα στα παραμύθια
ξύπνησα απ’ όνειρο γλυκό
μες στην πικρή αλήθεια
Σαν το αθάνατο νερό
έπινα τα φιλιά σου
όλος ο κόσμος ξενιτιά
και σπίτι η αγκαλιά σου
Κι αν χάθηκα σαν ξωτικό
μέσα στα παραμύθια
ξύπνησα απ’ όνειρο γλυκό
μες στην πικρή αλήθεια
|
Páli monáchi na pernó
megálo drómo ida
ap’ to labró su métopo
stin pio vathiá ritída
Ki an cháthika san ksotikó
mésa sta paramíthia
ksípnisa ap’ óniro glikó
mes stin pikrí alíthia
Ida pos gkremizómuna
dákri ap’ ti chará su
sto tromagméno peksimo
apó ta vléfará su
Ki an cháthika san ksotikó
mésa sta paramíthia
ksípnisa ap’ óniro glikó
mes stin pikrí alíthia
San to athánato neró
épina ta filiá su
ólos o kósmos ksenitiá
ke spíti i agkaliá su
Ki an cháthika san ksotikó
mésa sta paramíthia
ksípnisa ap’ óniro glikó
mes stin pikrí alíthia
|
