Πού είναι οι αγάπες που είχαμε
πού είναι τα πάνε κι έλα,
πού είναι τα πάνε κι έλα,
τότε που βγαίναμε αγκαζέ
κι ο έρως χαμογέλα, κι ο έρως χαμογέλα.
Πότε άσπρα ή γαλάζια, πότε κόκκινα
να σε ντύνω σε νοιαζόμουνα,
κι ό,τι μόρτικο σε σένα δε σου τ’ αρνιόμουνα
και τα χούγια σου, κρυφά κρατιόμουνα.
Μαύρη καρότσα πλέρωνα
με άσπρα αλογατάκια,
με άσπρα αλογατάκια,
κι ερχόσουνα στη γειτονιά
και κλείναν τα σοκάκια,
γεμίζαν τα σοκάκια.
Πότε άσπρα ή γαλάζια, πότε κόκκινα
να σε ντύνω σε νοιαζόμουνα,
κι ό,τι μόρτικο σε σένα δε σου τ’ αρνιόμουνα
και τα χούγια σου, κρυφά κρατιόμουνα.
Τώρα η αγάπη έσβησε,
την έφαγε το πείσμα,
την έφαγε το πείσμα,
η μια η καρδιά είναι ένοχη,
η άλλη είναι θύμα,
η άλλη είναι θύμα.
Πότε άσπρα ή γαλάζια, πότε κόκκινα
να σε ντύνω σε νοιαζόμουνα,
κι ό,τι μόρτικο σε σένα δε σου τ’ αρνιόμουνα
και τα χούγια σου, κρυφά κρατιόμουνα.
|
Pu ine i agápes pu ichame
pu ine ta páne ki éla,
pu ine ta páne ki éla,
tóte pu vgename agkazé
ki o éros chamogéla, ki o éros chamogéla.
Póte áspra í galázia, póte kókkina
na se ntíno se niazómuna,
ki ó,ti mórtiko se séna de su t’ arniómuna
ke ta chugia su, krifá kratiómuna.
Mavri karótsa plérona
me áspra alogatákia,
me áspra alogatákia,
ki erchósuna sti gitoniá
ke klinan ta sokákia,
gemízan ta sokákia.
Póte áspra í galázia, póte kókkina
na se ntíno se niazómuna,
ki ó,ti mórtiko se séna de su t’ arniómuna
ke ta chugia su, krifá kratiómuna.
Tóra i agápi ésvise,
tin éfage to pisma,
tin éfage to pisma,
i mia i kardiá ine énochi,
i álli ine thíma,
i álli ine thíma.
Póte áspra í galázia, póte kókkina
na se ntíno se niazómuna,
ki ó,ti mórtiko se séna de su t’ arniómuna
ke ta chugia su, krifá kratiómuna.
|