|
Μπροστά μου ανηφόρα με έχω συνηθίσει
Θα σφίξω τα δόντια και θα την ανέβω
Τριγύρω μου όλοι με τοίχους έχουν χτίσει
Μια πόλη κι η μοναξιά τους ψηλό βουνό
Κινούμενος στόχος η κάθε προσδοκία
Εμπόδια μου βάζουν μα τώρα τα προσπερνώ
Φόρεσα δαχτυλίδι την τρικυμία
Να πάρω αυτό που αξίζω κι ας χαθώ
Τι πείσμα κι αυτό
Να ζεις να αγαπάς να υπάρχεις
Σε άγριο καιρό
Σε χάλια καιρό
Τον ήλιο μπροστά μου κατάματα θα βλέπω
Και ας λένε πως έτσι στο τέλος θα καώ
Και κόντρα στο ρεύμα το μέλλον μου θα ψάξω
Και ας ξέρω ότι μπροστά μου θα βρω γκρεμό
Κινούμενος στόχος η κάθε προσδοκία
Εμπόδια μου βάζουν μα τώρα τα προσπερνώ
Φόρεσα δαχτυλίδι την τρικυμία
Να πάρω αυτό που αξίζω κι ας χαθώ
Ανάσα βαθιά, βουτιά από ψηλά
Καρδιά που δίψα για τ άγνωστα τα νερά
Ανάσα βαθιά, βουτιά από ψηλά
Τα όνειρα αυτά κοστίζουν ακριβά
Τι πείσμα κι αυτό
Να ζεις να αγαπάς να υπάρχεις
Σε άγριο καιρό
Σε χάλια καιρό
|
Brostá mu anifóra me écho sinithísi
Tha sfíkso ta dóntia ke tha tin anévo
Trigiro mu óli me tichus échun chtísi
Mia póli ki i monaksiá tus psiló vunó
Kinumenos stóchos i káthe prosdokía
Ebódia mu vázun ma tóra ta prospernó
Fóresa dachtilídi tin trikimía
Na páro aftó pu aksízo ki as chathó
Ti pisma ki aftó
Na zis na agapás na ipárchis
Se ágrio keró
Se chália keró
Ton ílio brostá mu katámata tha vlépo
Ke as léne pos étsi sto télos tha kaó
Ke kóntra sto revma to méllon mu tha psákso
Ke as kséro óti brostá mu tha vro gkremó
Kinumenos stóchos i káthe prosdokía
Ebódia mu vázun ma tóra ta prospernó
Fóresa dachtilídi tin trikimía
Na páro aftó pu aksízo ki as chathó
Anása vathiá, vutiá apó psilá
Kardiá pu dípsa gia t ágnosta ta nerá
Anása vathiá, vutiá apó psilá
Ta ónira aftá kostízun akrivá
Ti pisma ki aftó
Na zis na agapás na ipárchis
Se ágrio keró
Se chália keró
|
