Είχα ένα ριγέ σακάκι διπλοσταυροκουμπωτό
το φορούσα με μεράκι σαν ερχόμουν να σε δω
Τώρα κρέμεται στο ράφι ξεχασμένο κι ορφανό
το παλιό ριγέ σακάκι μου το διπλοσταυροκουμπωτό
Ξεχασμένη ξεγραμμένη μες στο ράφι όμως μένει
κι η μεγάλη μας αγάπη αγκαλιά με το σακάκι μου
το σταυροκουμπώτο το διπλοσταυροκουμπωτό
Κάθε μέρα μου γκρινιάζει η μανούλα μου γι’ αυτό
θέλει λέει να το δώσει σε κανένα πιο φτωχό
μα δεν ξέρει πως για μένα είναι άγιο φυλαχτό
το παλιό ριγέ σακάκι μου το διπλοσταυροκουμπωτό
|
Icha éna rigé sakáki diplostavrokubotó
to forusa me meráki san erchómun na se do
Tóra krémete sto ráfi ksechasméno ki orfanó
to palió rigé sakáki mu to diplostavrokubotó
Ksechasméni ksegramméni mes sto ráfi ómos méni
ki i megáli mas agápi agkaliá me to sakáki mu
to stavrokubóto to diplostavrokubotó
Káthe méra mu gkriniázi i manula mu gi’ aftó
théli léi na to dósi se kanéna pio ftochó
ma den kséri pos gia ména ine ágio filachtó
to palió rigé sakáki mu to diplostavrokubotó
|