Το σήμερα χειρότερο απ’ το χθες,
οι πίκρες και τα βάσανα ραγίζουν τις καρδιές,
απ’ τα πολλά μας όνειρα ένα ποτέ δεν βγαίνει,
όλα ο άνεμος, ο άνεμος τα παίρνει.
Βαριά στενάζουν τόσες καρδιές,
το σήμερα, το σήμερα, χειρότερο απ’ το χθες.
Η φτώχεια μας τραυμάτισε βαριά,
με “αχ!” περνά η μέρα μας, με “αχ!” και η βραδιά,
η μοίρα σαν τον τύραννο, αλύπητα μας δέρνει,
όλα ο άνεμος, ο άνεμος τα παίρνει.
Βαριά στενάζουν τόσες καρδιές,
το σήμερα, το σήμερα, χειρότερο απ’ το χθες.
Ζωή γεμάτη πίκρες και καημοί
με αίμα και με ίδρωτα το τρώμε το ψωμί,
ακόμα και στον έρωτα η φτώχεια μας πικραίνει,
όλα ο άνεμος, ο άνεμος τα παίρνει.
Βαριά στενάζουν τόσες καρδιές,
το σήμερα, το σήμερα, χειρότερο απ’ το χθες.
|
To símera chirótero ap’ to chthes,
i píkres ke ta vásana ragizun tis kardiés,
ap’ ta pollá mas ónira éna poté den vgeni,
óla o ánemos, o ánemos ta perni.
Oariá stenázun tóses kardiés,
to símera, to símera, chirótero ap’ to chthes.
I ftóchia mas trafmátise variá,
me “ach!” perná i méra mas, me “ach!” ke i vradiá,
i mira san ton tíranno, alípita mas dérni,
óla o ánemos, o ánemos ta perni.
Oariá stenázun tóses kardiés,
to símera, to símera, chirótero ap’ to chthes.
Zoí gemáti píkres ke kaimi
me ema ke me ídrota to tróme to psomí,
akóma ke ston érota i ftóchia mas pikreni,
óla o ánemos, o ánemos ta perni.
Oariá stenázun tóses kardiés,
to símera, to símera, chirótero ap’ to chthes.
|