|
Λείπει κι είναι βαθιά η λύπη
όταν γυρνώ στο σπίτι και δεν είσαι κι εσύ
Δεν τραγουδάει πια και δεν κελαηδάει
μονάχο του όλο στέκεται το νιώθω ότι πονάει
δεν τιτιβίζει τα φτερά του δεν ανοίγει
συνέχεια κρυώνει όλο το πιάνει ρίγη
σε αποζητάει τη πόρτα όλο κοιτάει
κι όταν το ρωτάω τι έχει δεν μου απαντάει
όλο πεσμένο, σκεπτικόνταουνιασμένο
στο σπίτι του το ίδιο τώρα νιώθει να είναι ξένος
και με κοιτά με απορία με κοιτά
κουρελιασμένου στη γωνιά με τα δυο του τα φτερά
δεν τραγουδά όπως το ‘κανε παλιά
έλα πίσω για να φέρεις στο σπουργίτι τη λαλιά
Λείπει κι είναι βαθιά η λύπη
όταν γυρνώ στο σπίτι και δεν είσαι κι εσύ, έχει μια θλίψη
Γύρνα, όχι σου λέω για ‘μένα, δεν τα ‘χω εγώ χαμένα,
Μα σκέψου λίγο αν θες και το σπουργίτι
Δεν τραγουδάει πια και δεν γελάει πάει
του έφερα κι αγάπες αλλά πάλι δεν λαλάει
ήρθανε ψυχολόγοι κι ωτορινολαρυγγολόγοι
μαστόρισες φωνητικής και κελαηδολόγοι
μα αυτό εκεί πείσμωσε σα σκυλί
πως το ‘κανε ετούτο αφού αυτό είναι πουλί
γέρνει το απόβραδο και δεν ξυπνάει πρωί
τις ώρες δηλαδή που γελάει μα δεν μπορεί
και σε ζητά δες μου ακόμα σε ζητά
τι κι αν του ‘φερα κορίτσια που σου μοιάζαν διαλεχτά
δεν τραγουδά όπως το ‘κανε παλιά
έλα πίσω για να φέρεις στο σπουργίτι τη λαλιά
Λείπει κι είναι βαθιά η λύπη
όταν γυρνώ στο σπίτι και δεν είσαι κι εσύ, έχει μια θλίψη
Γύρνα, όχι σου λέω για μένα, δεν τα ‘χω εγώ χαμένα,
Μα σκέψου λίγο αν θες και το σπουργίτι
Μη φανταστείς ποτέ σου, ότι σε θέλω πίσω
για σένανε δε νοιάζομαι δεν θα αναθεωρήσω
μα σκέψου το σπουργίτι, και έλα να το σώσεις
αφού είσαι και φιλόζωη, ζωή για να του δώσεις
Λείπει κι είναι βαθιά η λύπη
όταν γυρνώ στο σπίτι και δεν είσαι κι εσύ, έχει μια θλίψη
Γύρνα, όχι σου λέω για μένα, δεν τα ‘χω εγώ χαμένα,
Μα σκέψου λίγο αν θες και το σπουργίτι
Λείπει κι είναι βαθιά η λύπη
όταν γυρνώ στο σπίτι και δεν είσαι κι εσύ, έχει μια θλίψη
Γύρνα, όχι σου λέω για μένα, δεν τα ‘χω εγώ χαμένα,
Μα σκέψου λίγο αν θες και το σπουργίτι
|
Lipi ki ine vathiá i lípi
ótan girnó sto spíti ke den ise ki esí
Den tragudái pia ke den kelaidái
monácho tu ólo stékete to niótho óti ponái
den titivízi ta fterá tu den anigi
sinéchia krióni ólo to piáni rígi
se apozitái ti pórta ólo kitái
ki ótan to rotáo ti échi den mu apantái
ólo pesméno, skeptikóntauniasméno
sto spíti tu to ídio tóra nióthi na ine ksénos
ke me kitá me aporía me kitá
kureliasménu sti goniá me ta dio tu ta fterá
den tragudá ópos to ‘kane paliá
éla píso gia na féris sto spurgiti ti laliá
Lipi ki ine vathiá i lípi
ótan girnó sto spíti ke den ise ki esí, échi mia thlípsi
Girna, óchi su léo gia ‘ména, den ta ‘cho egó chaména,
Ma sképsu lígo an thes ke to spurgiti
Den tragudái pia ke den gelái pái
tu éfera ki agápes allá páli den lalái
írthane psichológi ki otorinolaringológi
mastórises fonitikís ke kelaidológi
ma aftó eki pismose sa skilí
pos to ‘kane etuto afu aftó ine pulí
gérni to apóvrado ke den ksipnái pri
tis óres diladí pu gelái ma den bori
ke se zitá des mu akóma se zitá
ti ki an tu ‘fera korítsia pu su miázan dialechtá
den tragudá ópos to ‘kane paliá
éla píso gia na féris sto spurgiti ti laliá
Lipi ki ine vathiá i lípi
ótan girnó sto spíti ke den ise ki esí, échi mia thlípsi
Girna, óchi su léo gia ména, den ta ‘cho egó chaména,
Ma sképsu lígo an thes ke to spurgiti
Mi fantastis poté su, óti se thélo píso
gia sénane de niázome den tha anatheoríso
ma sképsu to spurgiti, ke éla na to sósis
afu ise ke filózoi, zoí gia na tu dósis
Lipi ki ine vathiá i lípi
ótan girnó sto spíti ke den ise ki esí, échi mia thlípsi
Girna, óchi su léo gia ména, den ta ‘cho egó chaména,
Ma sképsu lígo an thes ke to spurgiti
Lipi ki ine vathiá i lípi
ótan girnó sto spíti ke den ise ki esí, échi mia thlípsi
Girna, óchi su léo gia ména, den ta ‘cho egó chaména,
Ma sképsu lígo an thes ke to spurgiti
|
