|
Το τέρμα τ’ ουρανού
Το τέρμα τ’ ουρανού
Το τέρμα τ’ ουρανού
Άκουσα τα βήματα και βγήκα ως την πόρτα
και μια φιγούρα μου ‘φερνε σκηνές απ’ τα παλιά.
Και ξύπνησα και σκέφτηκα όπως σκεφτόμουν πρώτα,
να, τότε που οι άγγελοι βγαίναν στη ζητιανιά.
Το σώμα μένει ακίνητο σαν φτερουγίζει η σκέψη,
έτσι κι εγώ απόμεινα σαν άγαλμα βουβός.
Και μια ιδέα έμμονη μου πήρε τη μιλιά μου
και χάθηκα στο όραμα χωρίς ν’ ανάψω φως.
Το τέρμα τ’ ουρανού
Το τέρμα τ’ ουρανού
Το τέρμα τ’ ουρανού
Σε πίστεψα, με πίστεψες και χάσαμε κι οι δύο.
Σ’ αρνήθηκα, μ’ αρνήθηκες και χάσαμε κι οι δυο.
Στου κόσμου το ντελίριο μου πέταξες τ’ αντίο
και από τότε κρύφτηκες βαθιά στο παρελθόν.
Πουτάνες οι ελπίδες μου με όλους έχουν πάει,
μ’ ιδεολόγους, μ’ ήρωες, με πλούσιους, με αστούς.
Τα χρόνια μου αγρίεψαν και βγήκαν στο σεργιάνι,
στης νύχτας τα κυκλώματα, στου κέρδους, τους αγρούς.
Το τέρμα τ’ ουρανού
Το τέρμα τ’ ουρανού
Το τέρμα τ’ ουρανού
Τότε δεν τα σήκωνα, μα τώρα κουβαλάω
απάνω στην καμπούρα μου, τα βίτσια των καιρών.
Ας τέλειωναν τα ψέματα να πάψω να γελάω,
να μ’ έφτυνε κατάμουτρα το πάθος των τρελών.
Αστόχησα και έχασα το δώρο που μου τάζαν,
και τώρα αναδεύομαι στη χύτρα του χαμού.
Κι ενώ οι παλιοφίλοι μου μες στη φωτιά κοχλάζαν,
θυμήθηκα πως έμοιαζε το τέρμα τ’ ουρανού.
Το τέρμα τ’ ουρανού
Το τέρμα τ’ ουρανού
Το τέρμα τ’ ουρανού
|
To térma t’ uranu
To térma t’ uranu
To térma t’ uranu
Άkusa ta vímata ke vgíka os tin pórta
ke mia figura mu ‘ferne skinés ap’ ta paliá.
Ke ksípnisa ke skéftika ópos skeftómun próta,
na, tóte pu i ángeli vgenan sti zitianiá.
To sóma méni akínito san fterugizi i sképsi,
étsi ki egó apómina san ágalma vuvós.
Ke mia idéa émmoni mu píre ti miliá mu
ke cháthika sto órama chorís n’ anápso fos.
To térma t’ uranu
To térma t’ uranu
To térma t’ uranu
Se pístepsa, me pístepses ke chásame ki i dío.
S’ arníthika, m’ arníthikes ke chásame ki i dio.
Stu kósmu to ntelírio mu pétakses t’ antío
ke apó tóte kríftikes vathiá sto parelthón.
Putánes i elpídes mu me ólus échun pái,
m’ ideológus, m’ íroes, me plusius, me astus.
Ta chrónia mu agríepsan ke vgíkan sto sergiáni,
stis níchtas ta kiklómata, stu kérdus, tus agrus.
To térma t’ uranu
To térma t’ uranu
To térma t’ uranu
Tóte den ta síkona, ma tóra kuvaláo
apáno stin kabura mu, ta vítsia ton kerón.
As télionan ta psémata na pápso na geláo,
na m’ éftine katámutra to páthos ton trelón.
Astóchisa ke échasa to dóro pu mu tázan,
ke tóra anadevome sti chítra tu chamu.
Ki enó i paliofíli mu mes sti fotiá kochlázan,
thimíthika pos émiaze to térma t’ uranu.
To térma t’ uranu
To térma t’ uranu
To térma t’ uranu
|
