|
Κάτι μόλις στρίβει μια επικίνδυνη γωνία
κάτι που δεν είχα δει να υπάρχει εδώ
στο πάτωμα γυμνή μια πολυθρόνα θεραπείας
κι από πίσω ο τοίχος γέμισε νερό
Και δεν ξέρω αν μπορώ να δω πιο πέρα από τη μύτη μου
καρότο οι επιθυμίες μου στο στόμα μου μπροστά
Νομίζω πως τελειώσανε κι οι άσσοι απ’ το μανίκι μου
τίποτα πια δε φέρνει τη χαρά
Γιατί είμαι άδειος μα στο λέω το κενό αυτό με θρέφει
το ξεθυμασμένο άρωμά του με κρατάει ζεστό
Γιατί μόνο έτσι άδειος σκέφτεσαι τι σε γεμίζει
οι εγκυμονούσες πιθανότητες μ’ αρπάζουν το μυαλό
Προσπαθώ, το παλεύω είμ’ εδώ
με τα νεύρα τεντωμένα σε μια μάχη που ξεσπάει
Προσπαθώ, το πληρώνω κι είμ’ εδώ
κι ότι μου ‘χεις χρεωμένο δε μετράει
Χρόνια τώρα μεθυσμένος μ’ αγωνία
άραγε να υπάρχει κάρμα τελικά
μα μετά από λίγο ξεπερνώ την απορία
μόλις θυμηθώ τι πίστευα στα εννιά
Και δεν ξέρω αν μπορώ μακριά πια να χαθώ
χωρίς σκέψη για ασφάλεια καμιά
και σκάψω για να βρω το θαμμένο θησαυρό
κάτω απ’ το χαλάκι μου το πλαστικό
Και φοβάμαι σου το λέω ο μπαμπούλας που με θρέφει
μα το απαλό του άρωμα μου φέρνει εμετό
γιατί ο φόβος μου ετούτος είν’ ο πιο κρυφός μου φίλος
από τότε που `μουνα ευαίσθητος μικρός
Γι’ αυτό πάρ΄τη ψυχοσύνθεση μου γιατρέ κι ανακριτή μου
κοίτα μέσα απ’ τους φακούς σου βαθειά μες στο μυαλό
μα το μόνο που θαρρώ πως έχω καταφέρει
είναι που σ’ έχω αφήσει με το στόμα ανοιχτό
Προσπαθώ, το παλεύω είμ’ εδώ
με τα νεύρα τεντωμένα σε μια μάχη που ξεσπάει
Προσπαθώ, το πληρώνω κι είμ’ εδώ
κι ότι μου ‘χεις χρεωμένο δε μετράει
|
Káti mólis strívi mia epikíndini gonía
káti pu den icha di na ipárchi edó
sto pátoma gimní mia polithróna therapias
ki apó píso o tichos gémise neró
Ke den kséro an boró na do pio péra apó ti míti mu
karóto i epithimíes mu sto stóma mu brostá
Nomízo pos teliósane ki i ássi ap’ to maníki mu
típota pia de férni ti chará
Giatí ime ádios ma sto léo to kenó aftó me thréfi
to ksethimasméno áromá tu me kratái zestó
Giatí móno étsi ádios skéftese ti se gemízi
i egkimonuses pithanótites m’ arpázun to mialó
Prospathó, to palevo im’ edó
me ta nevra tentoména se mia máchi pu ksespái
Prospathó, to pliróno ki im’ edó
ki óti mu ‘chis chreoméno de metrái
Chrónia tóra methisménos m’ agonía
árage na ipárchi kárma teliká
ma metá apó lígo ksepernó tin aporía
mólis thimithó ti písteva sta enniá
Ke den kséro an boró makriá pia na chathó
chorís sképsi gia asfália kamiá
ke skápso gia na vro to thamméno thisavró
káto ap’ to chaláki mu to plastikó
Ke fováme su to léo o babulas pu me thréfi
ma to apaló tu ároma mu férni emetó
giatí o fóvos mu etutos in’ o pio krifós mu fílos
apó tóte pu `muna evesthitos mikrós
Gi’ aftó pár΄ti psichosínthesi mu giatré ki anakrití mu
kita mésa ap’ tus fakus su vathiá mes sto mialó
ma to móno pu tharró pos écho kataféri
ine pu s’ écho afísi me to stóma anichtó
Prospathó, to palevo im’ edó
me ta nevra tentoména se mia máchi pu ksespái
Prospathó, to pliróno ki im’ edó
ki óti mu ‘chis chreoméno de metrái
|
