|
Φθινοπωράκι δροσερό ήρθε η ώρα σου
σε περιμέναμε καιρό, δώσ’ μας τα δώρα σου
σταλαγματιές από βροχή και φρούτα γήινα
και στα κλαδιά όλων των δέντρων, φύλλα κίτρινα.
Απ’ τα μπαλκόνια στα σαλόνια μαζευόμαστε
με τα παράθυρα ανοιχτά ονειρευόμαστε
δεν έχει κρύο, μοναχά λίγη δροσιά,
τα χελιδόνια φεύγουν μακριά.
Πόσες βροχές έχουμε δει απ’ το παράθυρο
πίσω απ’ το τζάμι με το βλέμμα προς το άπειρο
τη μυρωδιά που βγάζει το βρεγμένο χώμα
κανείς δε χόρτασε, ούτε κι εμείς ακόμα.
|
Fthinoporáki droseró írthe i óra su
se periméname keró, dós’ mas ta dóra su
stalagmatiés apó vrochí ke fruta gíina
ke sta kladiá ólon ton déntron, fílla kítrina.
Ap’ ta balkónia sta salónia mazevómaste
me ta paráthira anichtá onirevómaste
den échi krío, monachá lígi drosiá,
ta chelidónia fevgun makriá.
Póses vrochés échume di ap’ to paráthiro
píso ap’ to tzámi me to vlémma pros to ápiro
ti mirodiá pu vgázi to vregméno chóma
kanis de chórtase, ute ki emis akóma.
|
