|
Αλμύρα ποτισμένο το κορμί μου
Το πούσι αιχμαλωτίζει την ματιά
Στα ξάρτια ο αγέρας να σφυρίζει
Κι από γρεγολεβάντε το γύρισε Νοτιά
Χιλιάδες μίλια κι’αν είμαι μακριά σου
Η σκέψη μου κοντά σου φτερουγά
Καθώς η πλώρη παλεύει με το κύμα
Και παίζουν την ζωή μου μονά ζυγά
Στην πρύμη ο λοστρόμος είναι στ’ αμπά’ι’
Για κάθε συναπάντημα κακό
Η νύχτα της αντάρας δεν περνάει
Καθώς θαλασσοδέρνω μες στον ωκεανό
Χιλιάδες μίλια κι’αν είμαι μακριά σου
Η σκέψη μου κοντά σου φτερουγά
Καθώς η πλώρη παλεύει με το κύμα
Και παίζουν την ζωή μου μονά ζυγά
|
Almíra potisméno to kormí mu
To pusi echmalotízi tin matiá
Sta ksártia o agéras na sfirízi
Ki apó gregolevánte to girise Notiá
Chiliádes mília ki’an ime makriá su
I sképsi mu kontá su fterugá
Kathós i plóri palevi me to kíma
Ke pezun tin zoí mu moná zigá
Stin prími o lostrómos ine st’ abá’i’
Gia káthe sinapántima kakó
I níchta tis antáras den pernái
Kathós thalassodérno mes ston okeanó
Chiliádes mília ki’an ime makriá su
I sképsi mu kontá su fterugá
Kathós i plóri palevi me to kíma
Ke pezun tin zoí mu moná zigá
|
