Η καρδιά μου μες τη νύχτα μια φλεγόμενη σαΐτα
θα περάσει τα σκοτάδια και θα σκίσει
του μυαλού μας τη συνήθεια και το φόβο μες στα στήθια
τ’ αγριοπούλι στην ψυχή σας να ξυπνήσει.
Μπήκανε θεριά στη γη μας και ξεχείλισε η οργή μας
πίνουνε ποτάμια, δάση πελεκούνε
ξελογιάσανε τους άντρες οι φανταχτερές τους χάντρες
κι οι λωτοί που όσοι τρώνε λησμονούνε.
Με τη σπίθα του πολέμου
και με τα φτερά τ’ανέμου
θα ‘ρθω μια φωτιά ν’ανάψω
και στον κόσμο αυτό να κάψω
μόνο σαν καώ θα λάμψω.
Βγήκε το Μεγάλο Πνεύμα σαν το φίδι από το ρέμα
να παλέψομε στη μέση της ερήμου
να μου δώσει το φαρμάκι για του μαχαιριού τ΄αυλάκι
και τα λέπια του να βάλω στο κορμί μου.
Θέλω ένα πόλεμο να βρω τους συγγενείς
που είναι χρόνια σε παράδρομους χαμένοι
να πάμε όλοι σ’ ένα ξέφωτο μαζί
σαν απ΄αλλόκοτο τραγούδι μαγεμένοι.
Θέλω ένα πόλεμο να μοιάζει με σεισμό
να σηκωθούνε οι νεκροί από το χώμα
και να ζητήσουνε το δίκιο τους να βρουν
στη μάχη μπαίνοντας με το δικό μου σώμα.
Γκρίζο σύννεφο για πες μου που ‘ναι οι πολεμιστές μου
στα βουνά που τριγυρίζεις αν τους είδες
τ’ άρματά τους αρνηθήκαν και στον κάμπο κατεβήκαν
και δεχτήκανε τα’ αφέντη τς αλυσίδες.
Ακονίζω δυο μαχαίρια στης αγρύπνιας τα λημέρια
βοήθησε Μεγάλο Πνεύμα μη στομώσουν.
Άμα χάσω θα γυρίσω και θα φύγω άμα νικήσω
και αντάμοιψη δε θέλω να μου δώσουν.
Θέλω ένα πόλεμο να μοιάζει με βροχή
σα να χυμήξανε μαζί εφτά χειμώνες
σα μια συγγνώμη κι ένα κλάμα του Θεού
για τις αλύτρωτες ζωές μες τους αιώνες.
Θέλω ένα πόλεμο να μοιάζει με γιορτή
έστω κι αν είμαι το αρνί για τη θυσία
μόνο με πόλεμο αλλάζεις τη ζωή
και τ’ αποτέλεσμα δεν έχει σημασία.
Θέλω να σου παραγγείλω για να πεις δροσάτο μήλο
στα κοπέλια τση φυλής μας να μην κλαίνε
τ’ ακριβό το παραμύθι να φυλάξουνε στα στήθη
γύρω απ’ τις φωτιές τα βράδια να το λένε.
Θέλω ένα πόλεμο να μοιάζει με γιορτή
έστω κι αν είμαι το αρνί για τη θυσία
μόνο με πόλεμο αλλάζεις τη ζωή
και τ’ αποτέλεσμα δεν έχει σημασία.
|
I kardiá mu mes ti níchta mia flegómeni saΐta
tha perási ta skotádia ke tha skísi
tu mialu mas ti siníthia ke to fóvo mes sta stíthia
t’ agriopuli stin psichí sas na ksipnísi.
Bíkane theriá sti gi mas ke ksechilise i orgí mas
pínune potámia, dási pelekune
kselogiásane tus ántres i fantachterés tus chántres
ki i loti pu ósi tróne lismonune.
Me ti spítha tu polému
ke me ta fterá t’anému
tha ‘rtho mia fotiá n’anápso
ke ston kósmo aftó na kápso
móno san kaó tha lámpso.
Ogíke to Megálo Pnevma san to fídi apó to réma
na palépsome sti mési tis erímu
na mu dósi to farmáki gia tu macheriu t΄avláki
ke ta lépia tu na válo sto kormí mu.
Thélo éna pólemo na vro tus singenis
pu ine chrónia se parádromus chaméni
na páme óli s’ éna kséfoto mazí
san ap΄allókoto tragudi mageméni.
Thélo éna pólemo na miázi me sismó
na sikothune i nekri apó to chóma
ke na zitísune to díkio tus na vrun
sti máchi benontas me to dikó mu sóma.
Gkrízo sínnefo gia pes mu pu ‘ne i polemistés mu
sta vuná pu trigirízis an tus ides
t’ ármatá tus arnithíkan ke ston kábo katevíkan
ke dechtíkane ta’ afénti ts alisídes.
Akonízo dio macheria stis agrípnias ta liméria
voíthise Megálo Pnevma mi stomósun.
Άma cháso tha giríso ke tha fígo áma nikíso
ke antámipsi de thélo na mu dósun.
Thélo éna pólemo na miázi me vrochí
sa na chimíksane mazí eftá chimónes
sa mia singnómi ki éna kláma tu Theu
gia tis alítrotes zoés mes tus eónes.
Thélo éna pólemo na miázi me giortí
ésto ki an ime to arní gia ti thisía
móno me pólemo allázis ti zoí
ke t’ apotélesma den échi simasía.
Thélo na su parangilo gia na pis drosáto mílo
sta kopélia tsi filís mas na min klene
t’ akrivó to paramíthi na filáksune sta stíthi
giro ap’ tis fotiés ta vrádia na to léne.
Thélo éna pólemo na miázi me giortí
ésto ki an ime to arní gia ti thisía
móno me pólemo allázis ti zoí
ke t’ apotélesma den échi simasía.
|