Πίσω γυρίζω τις δικές μου σελίδες
πηγαίνω σ’ αυτά που ποτέ σου δεν είδες
εικόνες που φεύγουν μαζί σου στο χρόνο
στα μάτια σου μόνο
πετούν στον αέρα
χλωμή είναι, άδεια η μέρα
Ταξίδι ο πόνος
μου φέρνει ξανά
όσα για σένα θα είναι ξεχασμένα
πίσω κοιτάζω οι σκιές μας χορεύουν
και φεύγουν για πάντα
πετάνε στον Ουράνιο Πατέρα
ναι… ακόμα κι εκεί πέρα
χλωμή είναι, άδεια η μέρα
|
Píso girízo tis dikés mu selídes
pigeno s’ aftá pu poté su den ides
ikónes pu fevgun mazí su sto chróno
sta mátia su móno
petun ston aéra
chlomí ine, ádia i méra
Taksídi o pónos
mu férni ksaná
ósa gia séna tha ine ksechasména
píso kitázo i skiés mas chorevun
ke fevgun gia pánta
petáne ston Oiránio Patéra
ne… akóma ki eki péra
chlomí ine, ádia i méra
|