Κλαίω, κλαίω
Κλαίω χωρίς να ντρέπομαι
και φανερά πονάω
Για μια αγάπη
Για μια αγάπη καίγομαι
και οίκτο δεν ζητάω
Το ‘χω καμάρι που πονώ,
που πονώ για μια αγάπη
και δε γυρεύω δυστυχώς
τη συμπόνια κανενός
Το ‘χω καμάρι
που πονώ για μια αγάπη
Δικαίωμά μου
να με τρώει ο καημός
Κι όσοι, κι όσοι
εις βάρος μου γελούν
αυτό τους λέω μόνο
Να τους φυλάει
Να τους φυλάει ο Θεός
από αγάπης πόνο
|
Kleo, kleo
Kleo chorís na ntrépome
ke fanerá ponáo
Gia mia agápi
Gia mia agápi kegome
ke ikto den zitáo
To ‘cho kamári pu ponó,
pu ponó gia mia agápi
ke de girevo distichós
ti sibónia kanenós
To ‘cho kamári
pu ponó gia mia agápi
Dikeomá mu
na me trói o kaimós
Ki ósi, ki ósi
is város mu gelun
aftó tus léo móno
Na tus filái
Na tus filái o Theós
apó agápis póno
|