Ένα κορμί, που όλο ζητά,
κι ο νους, που δεν ισιώνει,
μ’ έχουνε κάνει ναυαγό,
μάρτυρα και τελώνι.
Ω! Είναι θάλασσα ο πόνος
κι οι χαρές νησιά.
Σαν έρμαιο γυρίζω με το ζητιανόξυλό μου
ψάχνοντας στεριά.
Λέγε με Ισμαήλ και Ιωνά και Οδυσσέα.
Ψάχνω για στεριά.
Η μέθη το ’να μου κουπί
κι ο έρωτας το άλλο.
Λάμνω και βρίζω και γελώ,
νιώθω σωστός και σφάλλω.
Ω! Είναι θάλασσα ο πόνος
κι οι χαρές νησιά.
Σαν έρμαιο γυρίζω με το ζητιανόξυλό μου
ψάχνοντας στεριά.
Λέγε με Ισμαήλ και Ιωνά και Οδυσσέα.
Ψάχνω για στεριά.
Διώξε μου τ’ ανομήματα,
της λήθης μικρανέμι,
και θα σου χτίσω εκκλησιά
στου κύματος τη χαίτη.
Ω! Είναι θάλασσα ο πόνος
κι οι χαρές νησιά.
Σαν έρμαιο γυρίζω με το ζητιανόξυλό μου
ψάχνοντας στεριά.
Λέγε με Ισμαήλ και Ιωνά και Οδυσσέα.
Ψάχνω για στεριά.
|
Έna kormí, pu ólo zitá,
ki o nus, pu den isióni,
m’ échune káni nafagó,
mártira ke telóni.
O! Ine thálassa o pónos
ki i charés nisiá.
San érmeo girízo me to zitianóksiló mu
psáchnontas steriá.
Lége me Ismaíl ke Ioná ke Odisséa.
Psáchno gia steriá.
I méthi to ’na mu kupí
ki o érotas to állo.
Lámno ke vrízo ke geló,
niótho sostós ke sfállo.
O! Ine thálassa o pónos
ki i charés nisiá.
San érmeo girízo me to zitianóksiló mu
psáchnontas steriá.
Lége me Ismaíl ke Ioná ke Odisséa.
Psáchno gia steriá.
Diókse mu t’ anomímata,
tis líthis mikranémi,
ke tha su chtíso ekklisiá
stu kímatos ti cheti.
O! Ine thálassa o pónos
ki i charés nisiá.
San érmeo girízo me to zitianóksiló mu
psáchnontas steriá.
Lége me Ismaíl ke Ioná ke Odisséa.
Psáchno gia steriá.
|