Τον αντρειωμένο μην τον κλαις | Ton antrioméno min ton kles

Τον αντρειωμένο μην τον κλαις
όσο κι αν αστοχήσει
μα αν αστοχήσει μια και δυο
πάλι αντρειωμένος θα ‘ναι,
πάντα είν’ η πόρτα του ανοιχτή

Ο άντρας κάνει τη γενιά
κι όχι η γενιά τον άντρα
Σαν είναι ο τράγος δυνατός
δεν τον εσταίνει η μάντρα.

Ton antrioméno min ton kles
óso ki an astochísi
ma an astochísi mia ke dio
páli antrioménos tha ‘ne,
pánta in’ i pórta tu anichtí

O ántras káni ti geniá
ki óchi i geniá ton ántra
San ine o trágos dinatós
den ton esteni i mántra.