Του Πειραιά τα δειλινά
ποιος ναυτικός τα λησμονά
φέρνει την Ζέα στο μυαλό
και τον γαλάζιο ουρανό
Τα `χει στο νου του όλα
σαν όνειρο γλυκό
και έχει την Ζέα στο μυαλό
και τον γαλάζιο ουρανό
σαν ταξιδεύει κάπου στον ωκεανό
Κι αν ταξιδεύει ωκεανούς
που μερικού δεν βάζει ο νους
Νέα Υόρκη, Καναδά, Ζαμάϊκα και Βενετιά
σ’ όποιο λιμάνι βγαίνει
και πίνει και γλεντά
Νέα Υόρκη, Καναδά, Ζαμάϊκα και Βενετιά
τον όμορφο Περαία ποτέ του δεν ξεχνά
Ποιος ναυτικός τα λησμονά
του Πειραιά τα δειλινά
θυμάται στέκια γραφικά
κάτι κουτούκια ναυτικά
κι η σκέψη του πηγαίνει
σε χρόνια παιδικά
θυμάται στέκια γραφικά
κάτι κουτούκια ναυτικά
και στην καρδιά ξυπνούνε
χιλιάδες μυστικά
|
Tu Pireá ta diliná
pios naftikós ta lismoná
férni tin Zéa sto mialó
ke ton galázio uranó
Ta `chi sto nu tu óla
san óniro glikó
ke échi tin Zéa sto mialó
ke ton galázio uranó
san taksidevi kápu ston okeanó
Ki an taksidevi okeanus
pu meriku den vázi o nus
Néa Iórki, Kanadá, Zamáika ke Oenetiá
s’ ópio limáni vgeni
ke píni ke glentá
Néa Iórki, Kanadá, Zamáika ke Oenetiá
ton ómorfo Perea poté tu den ksechná
Pios naftikós ta lismoná
tu Pireá ta diliná
thimáte stékia grafiká
káti kutukia naftiká
ki i sképsi tu pigeni
se chrónia pediká
thimáte stékia grafiká
káti kutukia naftiká
ke stin kardiá ksipnune
chiliádes mistiká
|