Τραγουδώ και τα λόγια μου πάνε,
φτάνουν ως τον ουρανό
σαν τσιγγάνικος ήχος
σε παλιό γραμμόφωνο.
Άκου και μη μιλάς, η κιθάρα στενάζει απόψε,
άκου και μη μιλάς, στο τραγούδι μου νόημα δώσε,
τον καημό και τον πόνο μου νιώσε,
άκου και μη μιλάς, άκου και μη μιλάς.
Τραγουδώ και τα χείλη μου σπάνε
μες στο γκρίζο δειλινό
και με παίρνει στη νύχτα
το πικρό παράπονο.
Άκου και μη μιλάς, η κιθάρα στενάζει απόψε,
άκου και μη μιλάς, στο τραγούδι μου νόημα δώσε,
τον καημό και τον πόνο μου νιώσε,
άκου και μη μιλάς, άκου και μη μιλάς.
|
Tragudó ke ta lógia mu páne,
ftánun os ton uranó
san tsingánikos íchos
se palió grammófono.
Άku ke mi milás, i kithára stenázi apópse,
áku ke mi milás, sto tragudi mu nóima dóse,
ton kaimó ke ton póno mu nióse,
áku ke mi milás, áku ke mi milás.
Tragudó ke ta chili mu spáne
mes sto gkrízo dilinó
ke me perni sti níchta
to pikró parápono.
Άku ke mi milás, i kithára stenázi apópse,
áku ke mi milás, sto tragudi mu nóima dóse,
ton kaimó ke ton póno mu nióse,
áku ke mi milás, áku ke mi milás.
|