|
Τρεις φορές μου έφυγες,
τρεις φορές σε μάζεψα βρε γυναίκα σκάρτη.
Κι όπως σε μυρίστηκα
κι όπως σε ψυλλιάστηκα πας και για Τετάρτη,
βρε γυναίκα σκάρτη, βρε γυναίκα σκάρτη.
Τρεις φορές μου έφυγες,
τρεις φορές σε μάζεψα δεν αντέχω άλλο.
Σου ‘δωσα τα πάντα μου,
μα ντροπές και δάκρυα πήρα για ρεγάλο,
δεν αντέχω άλλο, δεν αντέχω άλλο.
Τρεις φορές μου έφυγες,
τρεις φορές σε μάζεψα να σ’ αλλάξω φύλλο.
Θάλασσα μου τα ‘κανες,
με παραξεφτέλισες και θα πέσει ξύλο,
ρε θ’ αλλάξω φύλλο και θα πέσει ξύλο.
|
Tris forés mu éfiges,
tris forés se mázepsa vre gineka skárti.
Ki ópos se mirístika
ki ópos se psilliástika pas ke gia Tetárti,
vre gineka skárti, vre gineka skárti.
Tris forés mu éfiges,
tris forés se mázepsa den antécho állo.
Su ‘dosa ta pánta mu,
ma ntropés ke dákria píra gia regálo,
den antécho állo, den antécho állo.
Tris forés mu éfiges,
tris forés se mázepsa na s’ allákso fíllo.
Thálassa mu ta ‘kanes,
me parakseftélises ke tha pési ksílo,
re th’ allákso fíllo ke tha pési ksílo.
|
