Ποιος θα βρει φιγούρες να χορογραφήσει
των Θεών το βήμα, το ζεϊμπέκικο,
που στον κόσμο μούσα δεν έχει γεννήσει
πιο όμορφο, πιο αντρίκιο, πιο ρωμέικο.
Το χορέψαν άντρες, μόρτες και δανδήδες
και στα βήματά του βρήκανε πολλά.
Το λατρέψαν μάγκες, πότες, χασικλήδες,
κι ας το κατατρέξαν από τ’ αψηλά.
Κι όμως μέσα από χρόνια
που δε μέτρησε κανείς
ήρθε για να μείνει αιώνια
έργο της Ρωμιάς ψυχής.
Πόσα παλληκάρια σταύρωσαν μαχαίρια
στις αργές στροφές του για ερωτοδουλειές.
Πόσοι μ’ αφορμή του ήρθανε στα χέρια
και ματώσαν νύχτες κι ώρες πρωινές.
Για τη λεβεντιά του γράφτηκαν βιβλία,
για την ομορφιά του μίλησε όλη η γης.
Και στην πινελιά τους ξέχωρη λατρεία
βάλαν κι ο ζωγράφος και ο ποιητής.
Κι όμως μέσα από χρόνια
που δε μέτρησε κανείς
ήρθε για να μείνει αιώνια
έργο της Ρωμιάς ψυχής.
|
Pios tha vri figures na chorografísi
ton Theón to víma, to zeibékiko,
pu ston kósmo musa den échi gennísi
pio ómorfo, pio antríkio, pio roméiko.
To chorépsan ántres, mórtes ke dandídes
ke sta vímatá tu vríkane pollá.
To latrépsan mágkes, pótes, chasiklídes,
ki as to katatréksan apó t’ apsilá.
Ki ómos mésa apó chrónia
pu de métrise kanis
írthe gia na mini eónia
érgo tis Romiás psichís.
Pósa pallikária stavrosan macheria
stis argés strofés tu gia erotoduliés.
Pósi m’ aformí tu írthane sta chéria
ke matósan níchtes ki óres prinés.
Gia ti leventiá tu gráftikan vivlía,
gia tin omorfiá tu mílise óli i gis.
Ke stin pineliá tus kséchori latria
válan ki o zográfos ke o piitís.
Ki ómos mésa apó chrónia
pu de métrise kanis
írthe gia na mini eónia
érgo tis Romiás psichís.
|