|
Η γάτα είχε δέκα ουρές – πόσες ζωές δεν ξέρω –
μ’ έναν προφήτη γέρο σαλιάριζε προχθές.
Χορεύντας μπολέρο, χαϊδεύοντας σκιές
της φάνηκε πως είδε στο βάθος του διαδρόμου φως
– μούχρωμα άλλου κόσμου –
στο άντρο του τρόμου ο ψυχοβγάλτης ζει.
Η σαύρα φτιάχνει δέκα γραμμές – στις χαρακιές δεν μένω –
μ’ έναν αλήτη ξένο αντάλλαξε μπουνιές
δαμάζοντας το φρένο, διατάζοντας ορμές
εκπέμπει η αράχνη – πληγή του διαδικτύου – φως
– μούγκρισμα άλλου κόσμου –
δραπέτης του Θείου ο εφιάλτης ζει.
‘Ο, τι ανακαλύπτεις υπάρχει,
ανάβει η φλόγα και σβήνει συνεχώς.
Η σβούρα πήρε έξι στροφές – κάποιες φορές θυμώνω –
μάρτυρες σ’ ένα φόνο μετρούσαν γρατζουνιές…
Αντέχοντας τον πόνο, ωχροί αλχημιστές
προκάλεσαν αλήθεια με μια ανάσα μόνο, φως
– κούρντισμα σ’ άλλο τόνο –
χωρίς οξυγόνο ο ακροβάτης ζει.
‘Ο, τι ανακαλύπτεις υπάρχει,
ανάβει η φλόγα και σβήνει συνεχώς.
Η πέτρα είχε δέκα ρωγμές – βέρες λευκές παράγω –
σ’ έναν αθώο μάγο τελειώσαν οι στροφές.
Ξαπλώνοντας στον πάγο, απλώνοντας γητειές
– χρωστάει η λεπίδα λαμπρό στην ιστορία φως –
Όραμα είδα πλάνο,
τον χρόνο μου χάνω
κερδίζοντάς τον.
|
I gáta iche déka urés – póses zoés den kséro –
m’ énan profíti géro saliárize prochthés.
Chorevntas boléro, chaidevontas skiés
tis fánike pos ide sto váthos tu diadrómu fos
– muchroma állu kósmu –
sto ántro tu trómu o psichovgáltis zi.
I savra ftiáchni déka grammés – stis charakiés den méno –
m’ énan alíti kséno antállakse buniés
damázontas to fréno, diatázontas ormés
ekpébi i aráchni – pligí tu diadiktíu – fos
– mugkrisma állu kósmu –
drapétis tu Thiu o efiáltis zi.
‘O, ti anakalíptis ipárchi,
anávi i flóga ke svíni sinechós.
I svura píre éksi strofés – kápies forés thimóno –
mártires s’ éna fóno metrusan gratzuniés…
Antéchontas ton póno, ochri alchimistés
prokálesan alíthia me mia anása móno, fos
– kurntisma s’ állo tóno –
chorís oksigóno o akrovátis zi.
‘O, ti anakalíptis ipárchi,
anávi i flóga ke svíni sinechós.
I pétra iche déka rogmés – véres lefkés parágo –
s’ énan athóo mágo teliósan i strofés.
Ksaplónontas ston págo, aplónontas gitiés
– chrostái i lepída labró stin istoría fos –
Όrama ida pláno,
ton chróno mu cháno
kerdízontás ton.
|
