Τώρα που σμίγουν οι καιροί
ωχ Ρηνιώ ρε Κατερινιώ
αντάμωσαν οι φίλοι καλέ,
καλέ εσύ κέρνα μας γλυκό κρασί.
Στρώνουνε τάβλα αργυρή
ωχ Ρηνιώ ρε Κατερινιώ
άχου χρυσό ριχτάρι καλέ,
αχ καλέ και σγουρέ βασιλικέ.
Χύνεται κόκκινο κρασί
ωχ αμάν βρε και πάλι αμάν
πίνουνε εχθροί και φιλοί καλέ,
καλέ εσύ κέρνα μας γλυκό κρασί,
πίνουνε εχθροί και φιλοί καλέ,
αχ καλέ και σγουρέ βασιλικέ.
Πίνω κι εγώ τη πάρτη μου
ωχ Ρηνιώ ρε Κατερινιώ
απ’ της Ρηνιώς τα χείλη καλέ,
καλέ εσύ κέρνα μας γλυκό κρασί,
απ’ της Ρηνιώς τα χείλη καλέ,
αχ καλέ και σγουρέ βασιλικέ.
|
Tóra pu smígun i keri
och Rinió re Katerinió
antámosan i fíli kalé,
kalé esí kérna mas glikó krasí.
Strónune távla argirí
och Rinió re Katerinió
áchu chrisó richtári kalé,
ach kalé ke sguré vasiliké.
Chínete kókkino krasí
och amán vre ke páli amán
pínune echthri ke fili kalé,
kalé esí kérna mas glikó krasí,
pínune echthri ke fili kalé,
ach kalé ke sguré vasiliké.
Píno ki egó ti párti mu
och Rinió re Katerinió
ap’ tis Riniós ta chili kalé,
kalé esí kérna mas glikó krasí,
ap’ tis Riniós ta chili kalé,
ach kalé ke sguré vasiliké.
|