Θα βρω έναν τόπο έρημο
να στήσω μια καλύβα
σαν τον εξόριστο να ζω
γιατί τον κόσμο τον κακό
τον γνώρισα τον είδα.
Μαύρες ψυχές, μαύρες καρδιές
ψέμα κι υποκρισία
πέρα για πέρα άδικο
αυτή είναι η κοινωνία.
Παλιόκοσμε μ’ αδίκησες
μ’ έχεις βαριά πληγώσει
το μίσος κι η κακία σου
και η αχαριστία σου
μ’ έχουνε χαντακώσει.
Μαύρες ψυχές, μαύρες καρδιές
ψέμα κι υποκρισία
πέρα για πέρα άδικο
αυτή είναι η κοινωνία.
Θα στήσω την καλύβα μου
σ’ αγριεμένους τόπους
ίσως και βρω μες στα θεριά
λίγη συμπόνια και καρδιά
που λείπει απ’ τους ανθρώπους.
Μαύρες ψυχές, μαύρες καρδιές
ψέμα κι υποκρισία
πέρα για πέρα άδικο
αυτή είναι η κοινωνία.
|
Tha vro énan tópo érimo
na stíso mia kalíva
san ton eksóristo na zo
giatí ton kósmo ton kakó
ton gnórisa ton ida.
Mavres psichés, mavres kardiés
pséma ki ipokrisía
péra gia péra ádiko
aftí ine i kinonía.
Paliókosme m’ adíkises
m’ échis variá pligósi
to mísos ki i kakía su
ke i acharistía su
m’ échune chantakósi.
Mavres psichés, mavres kardiés
pséma ki ipokrisía
péra gia péra ádiko
aftí ine i kinonía.
Tha stíso tin kalíva mu
s’ agrieménus tópus
ísos ke vro mes sta theriá
lígi sibónia ke kardiá
pu lipi ap’ tus anthrópus.
Mavres psichés, mavres kardiés
pséma ki ipokrisía
péra gia péra ádiko
aftí ine i kinonía.
|