|
Τη γλάστρα με τα γιασεμιά
που έχεις στο μπαλκόνι
θα σου την κλέψω μια βραδιά
για να σ’ αφήσω μόνη.
Χάρισε σε μένα τον έρωτα σου
κι άσε τα λουλούδια και τα πουλιά
άνοιξε για λίγο την αγκαλιά σου
για να σε χορτάσω γλυκά φιλιά.
Και το κανάρι απ’ το κλουβί
θ‘ ανοίξω για να φύγει
γιατί όσο το ‘χεις συντροφιά
η ζήλια θα με πνίγει.
Χάρισε σε μένα τον έρωτα σου
κι άσε τα λουλούδια και τα πουλιά
άνοιξε για λίγο την αγκαλιά σου
για να σε χορτάσω γλυκά φιλιά.
Θ’ ανέβω στην κληματαριά
να κόψω τα σταφύλια
να μην τα δοκιμάζουνε
τα δυο γλυκά σου χείλια.
Χάρισε σε μένα τον έρωτα σου
κι άσε τα λουλούδια και τα πουλιά
άνοιξε για λίγο την αγκαλιά σου
για να σε χορτάσω γλυκά φιλιά.
|
Ti glástra me ta giasemiá
pu échis sto balkóni
tha su tin klépso mia vradiá
gia na s’ afíso móni.
Chárise se ména ton érota su
ki áse ta luludia ke ta puliá
ánikse gia lígo tin agkaliá su
gia na se chortáso gliká filiá.
Ke to kanári ap’ to kluví
th‘ anikso gia na fígi
giatí óso to ‘chis sintrofiá
i zília tha me pnígi.
Chárise se ména ton érota su
ki áse ta luludia ke ta puliá
ánikse gia lígo tin agkaliá su
gia na se chortáso gliká filiá.
Th’ anévo stin klimatariá
na kópso ta stafília
na min ta dokimázune
ta dio gliká su chilia.
Chárise se ména ton érota su
ki áse ta luludia ke ta puliá
ánikse gia lígo tin agkaliá su
gia na se chortáso gliká filiá.
|
