|
Για σένα που ‘γινες τα λόγια σ’ ένα στίχο
Για μένα που ‘γραψα τι νιώθω στο χαρτί
Πες μου τι έμεινε και τι να τραγουδήσω
Δώσ’ μου δυο λέξεις για να λύσω τη σιωπή
Μα όταν περάσουν χίλια χρόνια
Ποιος θα θυμάται πια για μας
Θα ‘σαι τραγούδι ξεχασμένο
Θα ‘μαι φωνή της μοναξιάς
Μα όταν περάσουν χίλια χρόνια
Ποιος θα πονάει πια για μας
Ένα παλιό τραγούδι θα ‘σαι
Θα ‘μαι φωνή της μοναξιάς
Εσύ που χάρισες μια στάλα την ελπίδα
Εγώ που χάθηκα να ζω σε μια στιγμή
Παντού σε έψαξα, χαμένη μου πατρίδα
Μα έμεινα εδώ να ξεθωριάζω το γιατί
Μα όταν περάσουν χίλια χρόνια
Ποιος θα θυμάται πια για μας
Θα ‘σαι τραγούδι ξεχασμένο
Θα ‘μαι φωνή της μοναξιάς
Μα όταν περάσουν χίλια χρόνια
Ποιος θα πονάει πια για μας
Ένα παλιό τραγούδι θα ‘σαι
Θα ‘μαι φωνή της μοναξιάς
Για σένα που ‘γινες τα λόγια σ’ ένα στίχο.
|
Gia séna pu ‘gines ta lógia s’ éna stícho
Gia ména pu ‘grapsa ti niótho sto chartí
Pes mu ti émine ke ti na tragudíso
Dós’ mu dio léksis gia na líso ti siopí
Ma ótan perásun chília chrónia
Pios tha thimáte pia gia mas
Tha ‘se tragudi ksechasméno
Tha ‘me foní tis monaksiás
Ma ótan perásun chília chrónia
Pios tha ponái pia gia mas
Έna palió tragudi tha ‘se
Tha ‘me foní tis monaksiás
Esí pu chárises mia stála tin elpída
Egó pu cháthika na zo se mia stigmí
Pantu se épsaksa, chaméni mu patrída
Ma émina edó na ksethoriázo to giatí
Ma ótan perásun chília chrónia
Pios tha thimáte pia gia mas
Tha ‘se tragudi ksechasméno
Tha ‘me foní tis monaksiás
Ma ótan perásun chília chrónia
Pios tha ponái pia gia mas
Έna palió tragudi tha ‘se
Tha ‘me foní tis monaksiás
Gia séna pu ‘gines ta lógia s’ éna stícho.
|
