Πέρασα χθες απ’ τα γνωστά μας τα δρομάκια
εκεί που κάποτε διαβαίναμε μαζί
μα δεν ακούω να καλαηδούνε τα πουλάκια
όλα μαράθηκαν πια τίποτα δε ζει
Σα να θρηνούν αγαπημένη το χαμό σου
τα φύλλα πέφτουν μαραμένα απ’ τα κλαδιά
κι όλα προσμένουνε ξανά τον ερχομό σου
για να σκορπίσεις σαν και πρώτα ευωδιά
Χιλιάδες όνειρα γιατί πήγαν χαμένα
τα τόσα όνειρα και τα τόσα φίλια
έτσι είναι στη ζωή τα σκληρά πεπρωμένα
να μένουν όνειρα όρκοι, χάδια, φιλιά
Γνωστοί και φίλοι μου που ξέρουν τον καημό μου
μες στο κρασί μου λεν να βρω τη λησμονιά
αλλά του κάκου εγώ περνάω τον καιρό μου
και για τη τόση που με δέρνει απονιά
Έτσι είναι πάντα στη ζωή έτσι συμβαίνει
η ιστορία που γίνεται συχνά
κάθε ωραίο που γεννιέται να πεθαίνει
να μένεις έρημος και μόνος στα στερνά
Χιλιάδες όνειρα γιατί πήγαν χαμένα
τα τόσα όνειρα και τα τόσα φίλια
έτσι είναι στη ζωή τα σκληρά πεπρωμένα
να μένουν όνειρα όρκοι, χάδια, φιλιά
|
Pérasa chthes ap’ ta gnostá mas ta dromákia
eki pu kápote diavename mazí
ma den akuo na kalaidune ta pulákia
óla maráthikan pia típota de zi
Sa na thrinun agapiméni to chamó su
ta fílla péftun maraména ap’ ta kladiá
ki óla prosménune ksaná ton erchomó su
gia na skorpísis san ke próta evodiá
Chiliádes ónira giatí pígan chaména
ta tósa ónira ke ta tósa fília
étsi ine sti zoí ta sklirá peproména
na ménun ónira órki, chádia, filiá
Gnosti ke fíli mu pu ksérun ton kaimó mu
mes sto krasí mu len na vro ti lismoniá
allá tu káku egó pernáo ton keró mu
ke gia ti tósi pu me dérni aponiá
Έtsi ine pánta sti zoí étsi simveni
i istoría pu ginete sichná
káthe oreo pu genniéte na petheni
na ménis érimos ke mónos sta sterná
Chiliádes ónira giatí pígan chaména
ta tósa ónira ke ta tósa fília
étsi ine sti zoí ta sklirá peproména
na ménun ónira órki, chádia, filiá
|