Όπου κι αν κρύβεσαι, θα έρθω να σε βρω,
ξανά την πόρτα της καρδιάς σου θα χτυπήσω,
και όταν κάποτε θελήσεις να σε δω,
ένα σου βλέμμα περιμένω για ν’ αρχίσω,
και όσα χάσαμε κι οι δυο να ξαναζήσω.
Μου φαίνεται πως είναι πια αιώνας,
στη σκέψη μου ατέλειωτος χειμώνας,
αγάπη μου, του χωρισμού ο χρόνος,
κι αβάσταχτος, της μοναξιάς, ο πόνος,
χίλιες φορές να ξαναζούσα,
εσένα πάλι θ’ αγαπούσα.
Όπου κι αν κρύβεσαι, θα έρθω να σε βρω,
εγώ δε γίνεται μακριά σου για να ζήσω,
και όταν νιώσεις πως, αλήθεια σ’ αγαπώ,
ένα σου βλέμμα μόνο φτάνει για ν’ αρχίσω,
και όσα χάσαμε κι οι δυο να ξαναζήσω.
Μου φαίνεται πως είναι πια αιώνας,
στη σκέψη μου ατέλειωτος χειμώνας,
αγάπη μου, του χωρισμού ο χρόνος,
κι αβάσταχτος, της μοναξιάς, ο πόνος,
χίλιες φορές να ξαναζούσα,
εσένα πάλι θ’ αγαπούσα.
|
Όpu ki an krívese, tha értho na se vro,
ksaná tin pórta tis kardiás su tha chtipíso,
ke ótan kápote thelísis na se do,
éna su vlémma periméno gia n’ archíso,
ke ósa chásame ki i dio na ksanazíso.
Mu fenete pos ine pia eónas,
sti sképsi mu atéliotos chimónas,
agápi mu, tu chorismu o chrónos,
ki avástachtos, tis monaksiás, o pónos,
chílies forés na ksanazusa,
eséna páli th’ agapusa.
Όpu ki an krívese, tha értho na se vro,
egó de ginete makriá su gia na zíso,
ke ótan niósis pos, alíthia s’ agapó,
éna su vlémma móno ftáni gia n’ archíso,
ke ósa chásame ki i dio na ksanazíso.
Mu fenete pos ine pia eónas,
sti sképsi mu atéliotos chimónas,
agápi mu, tu chorismu o chrónos,
ki avástachtos, tis monaksiás, o pónos,
chílies forés na ksanazusa,
eséna páli th’ agapusa.
|