Μόνος μου ταξιδεύω χωρίς προορισμό
παλεύω για ν’ αντέξω αυτό το χωρισμό.
Στη σκέψη σου χαμένος τις νύχτες μου περνώ
κι ας είμαι ένα βήμα πριν από το γκρεμό.
Αβάσταχτες οι νύχτες
μες το ταξίδι μου,
αβάσταχτο να λένε
για σένα οι φίλοι μου.
Με άστεγο τον πόνο
και με καρδιά μισή
φωνάζω τ’ όνομα σου
μα πουθενά εσύ.
Μόνος μου ταξιδεύω μόνος μου προχωρώ,
βαριά τα λόγια που είπες μα εγώ σε συγχωρώ.
Βαριά τα λόγια που είπες επάνω στο θυμό
και εγώ να επιμένω να σου τηλεφωνώ.
Αβάσταχτες οι νύχτες
μες το ταξίδι μου,
αβάσταχτο να λένε
για σένα οι φίλοι μου.
Με άστεγο τον πόνο
και με καρδιά μισή
φωνάζω τ’ όνομα σου
μα πουθενά εσύ.
|
Mónos mu taksidevo chorís proorismó
palevo gia n’ antékso aftó to chorismó.
Sti sképsi su chaménos tis níchtes mu pernó
ki as ime éna víma prin apó to gkremó.
Avástachtes i níchtes
mes to taksídi mu,
avástachto na léne
gia séna i fíli mu.
Me ástego ton póno
ke me kardiá misí
fonázo t’ ónoma su
ma puthená esí.
Mónos mu taksidevo mónos mu prochoró,
variá ta lógia pu ipes ma egó se sigchoró.
Oariá ta lógia pu ipes epáno sto thimó
ke egó na epiméno na su tilefonó.
Avástachtes i níchtes
mes to taksídi mu,
avástachto na léne
gia séna i fíli mu.
Me ástego ton póno
ke me kardiá misí
fonázo t’ ónoma su
ma puthená esí.
|