Άδειοι οι δρόμοι που ερχόσουνα
δεν έρχονται ούτε κι οι φίλοι
πετάει ο αγέρας κουρελόχαρτα
για ελευθερία και ειρήνη
Όμως εγώ δεν είμαι ελεύθερος
δεν έχει ειρήνη η ψυχή μου
στεγνό το σώμα από έρωτα
έρημη χώρα η ζωή μου
Άδειοι οι δρόμοι που ερχόσουνα
στην πολιτεία τη χαμένη
και η αγάπη μες το στήθος μου
σαν τραυματίας ανασαίνει
Στο κρύο σπίτι η τηλεόραση
να δείχνει φόνους κι εκτελέσεις
κι εγώ χτυπώ ένα μαύρο τύμπανο
με παραισθητικές ενέσεις
|
Άdii i drómi pu erchósuna
den érchonte ute ki i fíli
petái o agéras kurelócharta
gia elefthería ke iríni
Όmos egó den ime eleftheros
den échi iríni i psichí mu
stegnó to sóma apó érota
érimi chóra i zoí mu
Άdii i drómi pu erchósuna
stin politia ti chaméni
ke i agápi mes to stíthos mu
san trafmatías anaseni
Sto krío spíti i tileórasi
na dichni fónus ki ektelésis
ki egó chtipó éna mavro tíbano
me paresthitikés enésis
|