Πιάσε με, κράτα με, αγάπα με, φίλα με
Όνειρο ήταν μα δεν μου είπανε
Πως την αυγή είναι όλα υπέροχα
Χρώματα, φώτα και λόγια αφανέρωτα
Αφού στον έρωτα ολα τα ζήσαμε
Μη μου μιλάς για αγάπες που σβήσανε
Μη με κοιτάς με τα μάτια τα ένοχα
Φίλα με πάλι και πάμε για έρωτα.
Ίσως μια μέρα να βρούμε
Την ομορφιά της ζωής
Πάρε με να κοιμηθούμε στην αγκαλιά μιας αυγής
Ίσως μια μέρα η αγάπη
Φορτίσει και πάλι την γη
Πάρε με να κοιμηθούμε
Πέτα με σε άλλη εποχή
Πιάσε με, κράτα με, αγάπα με, φίλα με.
Δώσ’ μου τον έρωτα που όλοι μου πήρανε
Αυτοί οι άνθρωποι είναι για κλάματα
Μόνοι τους διώχνουν τα πιο όμορφα πράγματα
Τίποτα άλλο δεν θέλω για μένα
Τα χρόνια που φύγανε δεν περιμένανε
Άσε τα χέρια σου πάνω στο σώμα μου
Φύσα τον έρωτα μέσα στο στόμα μου.
Ίσως μια μέρα να βρούμε
Την ομορφιά της ζωής
Πάρε με να κοιμηθούμε στην αγκαλιά μιας αυγής
Ίσως μια μέρα η αγάπη
Φορτίσει και πάλι την γη
Πάρε με να κοιμηθούμε
Πέτα με σε άλλη εποχή
|
Piáse me, kráta me, agápa me, fíla me
Όniro ítan ma den mu ipane
Pos tin avgí ine óla ipérocha
Chrómata, fóta ke lógia afanérota
Afu ston érota ola ta zísame
Mi mu milás gia agápes pu svísane
Mi me kitás me ta mátia ta énocha
Fíla me páli ke páme gia érota.
Ίsos mia méra na vrume
Tin omorfiá tis zoís
Páre me na kimithume stin agkaliá mias avgís
Ίsos mia méra i agápi
Fortísi ke páli tin gi
Páre me na kimithume
Péta me se álli epochí
Piáse me, kráta me, agápa me, fíla me.
Dós’ mu ton érota pu óli mu pírane
Afti i ánthropi ine gia klámata
Móni tus dióchnun ta pio ómorfa prágmata
Típota állo den thélo gia ména
Ta chrónia pu fígane den periménane
Άse ta chéria su páno sto sóma mu
Físa ton érota mésa sto stóma mu.
Ίsos mia méra na vrume
Tin omorfiá tis zoís
Páre me na kimithume stin agkaliá mias avgís
Ίsos mia méra i agápi
Fortísi ke páli tin gi
Páre me na kimithume
Péta me se álli epochí
|