Φεύγει η αγάπη κρύβεται στα χιόνια
φεύγει για να γλιτώσει απ’ τις φωτιές
αυτές που την κυνηγάνε χρόνια
δικές μας είναι ξένες ή παλιές
Και μας αφήνουν μόνους
σ’ ερειπωμένους δρόμους
στης πυρκαγιάς το μένος ναυαγούς
Του κόσμου τόσα χρόνια το γινάτι
κλείνει κι ανοίγει πιο βαθιές πληγές
στο Agrigento μου `βγαλαν το μάτι
στις Συρακούσες κλέβουνε καρδιές
Και μας αφήνουν μόνους
σ’ ερειπωμένους δρόμους
στης πυρκαγιάς το μένος ναυαγούς
|
Fevgi i agápi krívete sta chiónia
fevgi gia na glitósi ap’ tis fotiés
aftés pu tin kinigáne chrónia
dikés mas ine ksénes í paliés
Ke mas afínun mónus
s’ eripoménus drómus
stis pirkagiás to ménos nafagus
Tu kósmu tósa chrónia to gináti
klini ki anigi pio vathiés pligés
sto Agrigento mu `vgalan to máti
stis Sirakuses klévune kardiés
Ke mas afínun mónus
s’ eripoménus drómus
stis pirkagiás to ménos nafagus
|