Μες στη ζωή σου έχεις κάνει αδικίες
κι έχεις παιδέψει το διπλάσιο ντουνιά
μα όταν έρχεσαι το βράδυ στ’ όνειρό μου
τότε ξυπνάει και μ’ ακούει η γειτονιά
Αμαρτωλή αμαρτωλή
πόσους τρελαίνεις απ’ το βράδυ στο πρωί
αμαρτωλή αμαρτωλή
σαν την Ελλάδα με τσακίζεις μια ζωή
Κινείσαι χάνεσαι υπάρχεις και πλανιέσαι
σαν κάτι πλάσματα που λένε ξωτικά
λες και τα μάγια που σου κάνανε οι άντρες
σε έχουν κάνει και δε μοιάζεις με καμιά
Αμαρτωλή αμαρτωλή
πόσους τρελαίνεις απ’ το βράδυ στο πρωί
αμαρτωλή αμαρτωλή
σαν την Ελλάδα με τσακίζεις μια ζωή
|
Mes sti zoí su échis káni adikíes
ki échis pedépsi to diplásio ntuniá
ma ótan érchese to vrádi st’ óniró mu
tóte ksipnái ke m’ akui i gitoniá
Amartolí amartolí
pósus trelenis ap’ to vrádi sto pri
amartolí amartolí
san tin Elláda me tsakízis mia zoí
Kinise chánese ipárchis ke planiése
san káti plásmata pu léne ksotiká
les ke ta mágia pu su kánane i ántres
se échun káni ke de miázis me kamiá
Amartolí amartolí
pósus trelenis ap’ to vrádi sto pri
amartolí amartolí
san tin Elláda me tsakízis mia zoí
|