Απόψε τα μεσάνυχτα
θα ‘ρθω στη γειτονιά σου
κράτα την πόρτα σου ανοιχτή
αχ ανοιχτή
ζεστή την αγκαλιά σου
Λόγια πικρά κι αν είπαμε
μίλα μου ακόμα λίγο
κι αν βρεις μαχαίρι χτύπα με
μα μη μου λες
μα μη μου λες να φύγω
Περπάτησα, περπάτησα
στης λησμονιάς τον δρόμο
με τ’ όνειρό μου συντροφιά
αχ συντροφιά
και την καρδιά μου νόμο
Λόγια πικρά κι αν είπαμε
μίλα μου ακόμα λίγο
κι αν βρεις μαχαίρι χτύπα με
μα μη μου λες
μα μη μου λες να φύγω
|
Apópse ta mesánichta
tha ‘rtho sti gitoniá su
kráta tin pórta su anichtí
ach anichtí
zestí tin agkaliá su
Lógia pikrá ki an ipame
míla mu akóma lígo
ki an vris macheri chtípa me
ma mi mu les
ma mi mu les na fígo
Perpátisa, perpátisa
stis lismoniás ton drómo
me t’ óniró mu sintrofiá
ach sintrofiá
ke tin kardiá mu nómo
Lógia pikrá ki an ipame
míla mu akóma lígo
ki an vris macheri chtípa me
ma mi mu les
ma mi mu les na fígo
|