Απορώ με το θράσος κάποιων απορώ
που πιστεύουν πως μπορούν
πως αισθάνονται οι άλλοι ν’ αγνοούν κι επιμένουν
Απορώ πιο συγκεκριμένα εγώ μ’ αυτή πως μπορεί έτσι σε εμένα να φερθεί
Και τώρα φοράει τ’ αθώο βλέμμα κι έρχεται ξανά κοντά σε μένα
Πως μπορεί να με κοιτά χωρίς ντροπή μετά απ’ όσα έκανε σε μένα
Πως μπορεί να μ’ ακουμπά χωρίς ντροπή μ’ αυτά τα χέρια της τα λερωμένα
Πως για πες μου πως μπορώ τη δύναμη να βρω για να τη συγχωρήσω πάλι
Ποιος θα άντεχε να ζει με κάποια σαν αυτή, με κάποια σαν αυτή…
Απορώ με το θράσος κάποιων απορώ
που ό,τι θέλουν κάνουν και τους άλλους δεν τους σκέφτονται ποτέ, τ’ αποφεύγουν
Απορώ πιο συγκεκριμένα εγώ μ’ αυτή πως μπορεί έτσι σε εμένα να φερθεί
Και τώρα φοράει τ’ αθώο βλέμμα κι έρχεται ξανά κοντά σε μένα
Πως μπορεί να με κοιτά χωρίς ντροπή μετά απ’ όσα έκανε σε μένα
Πως μπορεί να μ’ ακουμπά χωρίς ντροπή μ’ αυτά τα χέρια της τα λερωμένα
Πως για πες μου πως μπορώ τη δύναμη να βρω για να τη συγχωρήσω πάλι
Ποιος θα άντεχε να ζει με κάποια σαν αυτή, με κάποια σαν αυτή
|
Aporó me to thrásos kápion aporó
pu pistevun pos borun
pos esthánonte i álli n’ agnoun ki epiménun
Aporó pio sigkekriména egó m’ aftí pos bori étsi se eména na ferthi
Ke tóra forái t’ athóo vlémma ki érchete ksaná kontá se ména
Pos bori na me kitá chorís ntropí metá ap’ ósa ékane se ména
Pos bori na m’ akubá chorís ntropí m’ aftá ta chéria tis ta leroména
Pos gia pes mu pos boró ti dínami na vro gia na ti sigchoríso páli
Pios tha ánteche na zi me kápia san aftí, me kápia san aftí…
Aporó me to thrásos kápion aporó
pu ó,ti thélun kánun ke tus állus den tus skéftonte poté, t’ apofevgun
Aporó pio sigkekriména egó m’ aftí pos bori étsi se eména na ferthi
Ke tóra forái t’ athóo vlémma ki érchete ksaná kontá se ména
Pos bori na me kitá chorís ntropí metá ap’ ósa ékane se ména
Pos bori na m’ akubá chorís ntropí m’ aftá ta chéria tis ta leroména
Pos gia pes mu pos boró ti dínami na vro gia na ti sigchoríso páli
Pios tha ánteche na zi me kápia san aftí, me kápia san aftí
|