Άργησε η άνοιξη που μου ’ταξες
κι έχω αδειανά τα δυο μου χέρια
πόνο στην καρδιά μου μόνο στάλαξες
κι έψαξες αλλού τα καλοκαίρια
Κι εγώ που λέω πως τα χάδια σου ξεπέρασα
εγώ σου λέω πως ακόμα σ’ αγαπώ
κι όλο χωρίζω μα δε χωρίζω
γιατί δε γίνεται στη μέση να κοπώ
Άργησε η άνοιξη που μου ’ταξες
κι έμεινε η καρδούλα μου να κλαίει
τ’όνομα στο στήθος μου που χάραξες
είναι το δικό σου που με καίει
Κι εγώ που λέω πως τα χάδια σου ξεπέρασα
εγώ σου λέω πως ακόμα σ’ αγαπώ
κι όλο χωρίζω μα δε χωρίζω
γιατί δε γίνεται στη μέση να κοπώ
|
Άrgise i ániksi pu mu ’takses
ki écho adianá ta dio mu chéria
póno stin kardiá mu móno stálakses
ki épsakses allu ta kalokeria
Ki egó pu léo pos ta chádia su ksepérasa
egó su léo pos akóma s’ agapó
ki ólo chorízo ma de chorízo
giatí de ginete sti mési na kopó
Άrgise i ániksi pu mu ’takses
ki émine i kardula mu na klei
t’ónoma sto stíthos mu pu chárakses
ine to dikó su pu me kei
Ki egó pu léo pos ta chádia su ksepérasa
egó su léo pos akóma s’ agapó
ki ólo chorízo ma de chorízo
giatí de ginete sti mési na kopó
|