|
Πέφτω, τρικλίζω, σβήνω σαν καντήλι
μπροστά στο μόσχο της ανάσας σου καλέ
μ’ έχουν ξεγράψει όλοι μου οι φίλοι
κι εσύ μ’ ανάβεις του καημού το ναργιλέ
Ένα κορίτσι σαν μυγδαλάκι
να `ταν να μπορούσα, αχ λιγάκι
φιλί φιλί να το ξεφλουδίσω
κι απ’ τη νοστιμιά του αχ να σβήσω.
Πέφτω, τρικλίζω, χάνομαι απ’ τον πόνο
θα πάω στράφι για χατήρι σου καλέ
μ’ έχεις δικάσει άσπλαχνη να λιώνω
σαν ισοβίτης μέσα στο Γιεντί κουλέ
Ένα κορίτσι σαν μυγδαλάκι
να `ταν να μπορούσα, αχ λιγάκι
φιλί φιλί να το ξεφλουδίσω
κι απ’ τη νοστιμιά το αχ να σβήσω
|
Péfto, triklízo, svíno san kantíli
brostá sto móscho tis anásas su kalé
m’ échun ksegrápsi óli mu i fíli
ki esí m’ anávis tu kaimu to nargilé
Έna korítsi san migdaláki
na `tan na borusa, ach ligáki
filí filí na to ksefludíso
ki ap’ ti nostimiá tu ach na svíso.
Péfto, triklízo, chánome ap’ ton póno
tha páo stráfi gia chatíri su kalé
m’ échis dikási ásplachni na lióno
san isovítis mésa sto Gientí kulé
Έna korítsi san migdaláki
na `tan na borusa, ach ligáki
filí filí na to ksefludíso
ki ap’ ti nostimiá to ach na svíso
|
