Βήματα x8
Ένα σαν πέφτει ένα αστέρι πρέπει να κάνεις μια ευχή,
όπου κι αν βρίσκεσαι απόψε διώξε κάθε ενοχή,
στον ουρανό αν ψάξεις θα βρεις κάπου ένα αστέρι
κι αν πιστέψεις στον εαυτό σου θα το πιάσεις με το χέρι.
Απλώνω έτσι το χέρι ψάχνω κάτι απ’ τα παλιά
κάποιο φίλο που `χει φύγει και δεν είπε ούτ’ ένα γεια
θυμάμαι τη μορφή του την νιώθω μου `χει λείψει
και τότε πάντα ταξιδεύω μες στον χρόνο με μια τύψη.
Κάποτε μου είχες πει πως ό,τι γίνει θα `σαι εδώ
εσύ όμως έφυγες και χάθηκες σαν τρένο απ’ το σταθμό
πήρες μαζί σου τα όνειρα μιας ολόκληρης ζωής
φίλε ψάξε στον εαυτό κι ίσως κάπου να το βρεις
Έχεις κουράγιο ή τα πόδια σου βαρύναν και δεν αντέχεις
έχεις κουράγιο; πες μου, έχεις ή δεν έχεις;
Στάσου που πας μίλα, πες μου μία λέξη
θέλω να μάθω επιτέλους ποιος απ’ τους δυο μας έχει φταίξει.
Βήματα μένουν πάντα στην ψυχή σαν τα αισθήματα
Βήματα, βήματα, βήματα, δεν τα σβήνει ο καιρός ούτε τα χρήματα
Βήματα, βήματα.
Έχουν περάσει δέκα χρόνια κι είμαι ίδιος με το χτες
δέκα χρόνια έχω παρέα μου τις ίδιες ενοχές
ξαποσταίνω κάπου κάπου στο σκοτάδι αυτού του δρόμου
γιατί οι ανάσες μου βαραίνουν με το πέρασμα του χρόνου.
Στο βάθος του διαδρόμου η δική σου η μορφή
Σε γνωρίζω στο σκοτάδι μοναχά από την αφή
πρέπει να πλησιάσεις να μ’ αφήσεις να σ’ αγγίξω
μονάχα έτσι θα μπορέσω τις πληγές μου να σου δείξω.
Φίλε τώρα αυτήν την ώρα, παραφορμή αυτά τα λόγια
που σου λέω και προχώρα.
Συνάντησέ με αυτό το βράδυ στην πλατεία όπως παλιά
θα `μαι μόνος όπως τότε καθισμένος στα σκαλιά.
Φίλε έλα έλα έλα απόψε που πονάω
εγώ υπόσχομαι πως παύω αυτό το βράδυ να μιλάω
κλείνω τα μάτια μου, κλείνω το φως,
και περιμένω μήπως σε δω και κατεβαίνεις
κάποιο βράδυ απ’ το τρένο.
Βήματα μένουν πάντα στην ψυχή σαν τα αισθήματα
Βήματα, βήματα, βήματα, δεν τα σβήνει ο καιρός ούτε τα χρήματα
Βήματα, βήματα.
|
Oímata x8
Έna san péfti éna astéri prépi na kánis mia efchí,
ópu ki an vrískese apópse diókse káthe enochí,
ston uranó an psáksis tha vris kápu éna astéri
ki an pistépsis ston eaftó su tha to piásis me to chéri.
Aplóno étsi to chéri psáchno káti ap’ ta paliá
kápio fílo pu `chi fígi ke den ipe ut’ éna gia
thimáme ti morfí tu tin niótho mu `chi lipsi
ke tóte pánta taksidevo mes ston chróno me mia típsi.
Kápote mu iches pi pos ó,ti gini tha `se edó
esí ómos éfiges ke cháthikes san tréno ap’ to stathmó
píres mazí su ta ónira mias olókliris zoís
fíle psákse ston eaftó ki ísos kápu na to vris
Έchis kurágio í ta pódia su varínan ke den antéchis
échis kurágio; pes mu, échis í den échis;
Stásu pu pas míla, pes mu mía léksi
thélo na mátho epitélus pios ap’ tus dio mas échi fteksi.
Oímata ménun pánta stin psichí san ta esthímata
Oímata, vímata, vímata, den ta svíni o kerós ute ta chrímata
Oímata, vímata.
Έchun perási déka chrónia ki ime ídios me to chtes
déka chrónia écho paréa mu tis ídies enochés
ksaposteno kápu kápu sto skotádi aftu tu drómu
giatí i anáses mu varenun me to pérasma tu chrónu.
Sto váthos tu diadrómu i dikí su i morfí
Se gnorízo sto skotádi monachá apó tin afí
prépi na plisiásis na m’ afísis na s’ angikso
monácha étsi tha boréso tis pligés mu na su dikso.
Fíle tóra aftín tin óra, paraformí aftá ta lógia
pu su léo ke prochóra.
Sinántisé me aftó to vrádi stin platia ópos paliá
tha `me mónos ópos tóte kathisménos sta skaliá.
Fíle éla éla éla apópse pu ponáo
egó ipóschome pos pafo aftó to vrádi na miláo
klino ta mátia mu, klino to fos,
ke periméno mípos se do ke katevenis
kápio vrádi ap’ to tréno.
Oímata ménun pánta stin psichí san ta esthímata
Oímata, vímata, vímata, den ta svíni o kerós ute ta chrímata
Oímata, vímata.
|