Τα τελευταία σου φιλιά
γουλιά γουλιά τα πίνω
και μ’ ένα αντίο αγκαλιά
την πόρτα μου την κλείνω
Κι απ’ το παράθυρο κλεφτά
σε βλέπω να κοιτάζεις
να δεις το χθες ή το μετά
στο δρόμο που χαράζεις
Δεν υπάρχουν αντίο στο δρόμο μας
μόνο κάποιες στιγμές χωρισμού
η αγάπη ενώνει τον πόνο μας
όταν είσαι και είμαι αλλού
Δεν υπάρχουν αντίο στο δρόμο μας
μόνο κάποιες στιγμές χωρισμού
κι η καρδιά ξεπερνάει το φόβο μας
στην πορεία ενός γυρισμού
Η τελευταία μας βραδιά
σαν μια κρυφή πληγή μου
που μου σπαράζει την καρδιά
και λιώνει το κορμί μου
Στα όνειρα μου θα γυρνάς
φεγγάρι λυπημένο
κι όταν κρυώνεις και πονάς
εγώ θα σε ζεσταίνω
|
Ta teleftea su filiá
guliá guliá ta píno
ke m’ éna antío agkaliá
tin pórta mu tin klino
Ki ap’ to paráthiro kleftá
se vlépo na kitázis
na dis to chthes í to metá
sto drómo pu charázis
Den ipárchun antío sto drómo mas
móno kápies stigmés chorismu
i agápi enóni ton póno mas
ótan ise ke ime allu
Den ipárchun antío sto drómo mas
móno kápies stigmés chorismu
ki i kardiá ksepernái to fóvo mas
stin poria enós girismu
I teleftea mas vradiá
san mia krifí pligí mu
pu mu sparázi tin kardiá
ke lióni to kormí mu
Sta ónira mu tha girnás
fengári lipiméno
ki ótan kriónis ke ponás
egó tha se zesteno
|