|
Απ’ την στιγμή που μ’ άφησες
και είπες το αντίο
εγώ στα δυο χωρίστηκα
και έκλαψα για δύο.
Διπλό το βάσανο
και το παράπονο
διπλός είναι κι ο πόνος μου
διπλό κρεβάτι, και γω στην άκρη
κοιμάμαι ακόμα μόνος μου.
Τώρα που είσαι χώρια μου
τα πίνω και πονάω
κι από τη στεναχώρια μου
πιο γρήγορα μεθάω
Διπλό το βάσανο
και το παράπονο
διπλός είναι κι ο πόνος μου
διπλό κρεβάτι, κι εγώ στην άκρη
κοιμάμαι ακόμα μόνος μου.
|
Ap’ tin stigmí pu m’ áfises
ke ipes to antío
egó sta dio chorístika
ke éklapsa gia dío.
Dipló to vásano
ke to parápono
diplós ine ki o pónos mu
dipló kreváti, ke go stin ákri
kimáme akóma mónos mu.
Tóra pu ise chória mu
ta píno ke ponáo
ki apó ti stenachória mu
pio grígora metháo
Dipló to vásano
ke to parápono
diplós ine ki o pónos mu
dipló kreváti, ki egó stin ákri
kimáme akóma mónos mu.
|
