Έβγαλα τα μέσα έξω
κι αποφάσισα αχ να παίξω
το παιχνίδι του χαμένου
θησαυρού βαθιά κρυμμένου
για να δω άμα θ’ αντέξω
Μου `πανε βαθιά να ψάξω
κι αν τον βρω να μην τρομάξω
λίγο φως μόνο να πάρω
να μη φοβηθώ το χάρο
Έφτασα στης γης την άκρη
δίχως μπούσουλα και χάρτη
μα η αλήθεια και το ψέμα
που πληρώνονται με αίμα
βγάλαν τη ζωή μου σκάρτη
Μα εγώ βαθιά θα σκάψω
το κορμί μου θα το κάψω
και η στάχτη που θα μείνει
θησαυρός και φως θα γίνει
|
Έvgala ta mésa ékso
ki apofásisa ach na pekso
to pechnídi tu chaménu
thisavru vathiá krimménu
gia na do áma th’ antékso
Mu `pane vathiá na psákso
ki an ton vro na min tromákso
lígo fos móno na páro
na mi fovithó to cháro
Έftasa stis gis tin ákri
díchos busula ke chárti
ma i alíthia ke to pséma
pu plirónonte me ema
vgálan ti zoí mu skárti
Ma egó vathiá tha skápso
to kormí mu tha to kápso
ke i stáchti pu tha mini
thisavrós ke fos tha gini
|