Κάλλιο απ’ τον πρώτο λόγο να στο πω
προτού κινήσουμε για το σεργιάνι μας τ’ ωραίο
κάλλιο ν’ αρχίσει το τραγούδι μας αυτό
από κείνο που θα κρατούσαμε τελευταίο
Εδώ κι εκεί στον ίδιο το βοριά
στρέφει η ψυχή του ανθρώπου μεθυσμένη
εκεί κι εδώ τη λένε λευτεριά
την πρώτη και στερνή τους ερωμένη
Γιατ’ είπαμε ετούτη τη φορά
να βγούμε άτεχνοι στ’ ωραίο μας το σεργιάνι
να λέμε ανέμελοι χωρίς καμιά σειρά
ό, τι μας τύχει μας αρέσει και μας κάνει
|
Kállio ap’ ton próto lógo na sto po
protu kinísume gia to sergiáni mas t’ oreo
kállio n’ archísi to tragudi mas aftó
apó kino pu tha kratusame telefteo
Edó ki eki ston ídio to voriá
stréfi i psichí tu anthrópu methisméni
eki ki edó ti léne lefteriá
tin próti ke sterní tus eroméni
Giat’ ipame etuti ti forá
na vgume átechni st’ oreo mas to sergiáni
na léme anémeli chorís kamiá sirá
ó, ti mas tíchi mas arési ke mas káni
|