Τράβα τις κουρτίνες
κοίτα το φεγγάρι, έχει σηκωθεί.
Κάτσε στο μπαλκόνι όταν νιώθεις μόνη
για να σου δοθεί.
Πες του τα μυστικά σου
να έρθει πιο κοντά σου.
Είναι νύχτα και τα ξέρει όλα
θα ‘χει κάτι να σου πει
για κείνους που κοιτάζει τώρα
άστεγους χωρίς σκεπή.
Είναι νύχτα και τα ξέρει όλα
θα ‘χει κάτι να σου πει
για εκείνους που φωτίζει τώρα
αγκαλιά σε μια σκεπή.
Κλείσε τις κουρτίνες
άσε το φεγγάρι, έχει πια χαθεί.
Αύριο θα είναι λίγο πιο γεμάτο
λίγο πιο βαθύ.
Πες του τα όνειρά σου
και θα ‘ρθει πιο κοντά σου.
|
Tráva tis kurtínes
kita to fengári, échi sikothi.
Kátse sto balkóni ótan nióthis móni
gia na su dothi.
Pes tu ta mistiká su
na érthi pio kontá su.
Ine níchta ke ta kséri óla
tha ‘chi káti na su pi
gia kinus pu kitázi tóra
ástegus chorís skepí.
Ine níchta ke ta kséri óla
tha ‘chi káti na su pi
gia ekinus pu fotízi tóra
agkaliá se mia skepí.
Klise tis kurtínes
áse to fengári, échi pia chathi.
Avrio tha ine lígo pio gemáto
lígo pio vathí.
Pes tu ta ónirá su
ke tha ‘rthi pio kontá su.
|