Αφού θα φύγεις, τη ζωή τι να την κάνω;
Πάνω στα χείλη σου τα δυο
βάλε φαρμάκι δυνατό,
και δώσε μου το, να το πιω και να πεθάνω.
Αφού θα φύγεις,
δώσ’ μου λοιπόν μαχαιριά
να σταματήσει πια
να κλαίει η φτωχή μου η καρδιά.
Της λησμονιάς δώσ’ μου απόψε το ποτήρι
κι όπως θα σ’ έχω αγκαλιά
στα τελευταία σου φιλιά
βάλε φαρμάκι, σ’ το ζητάω για χατίρι.
Αφού θα φύγεις,
δώσ’ μου λοιπόν μαχαιριά
να σταματήσει πια
να κλαίει η φτωχή μου η καρδιά.
Αφού θα φύγεις και μονάχος μου θα μείνω,
στο τελευταίο σου φιλί
βάλε φαρμάκι πιο πολύ
και μη μου δίνεις στάλα στάλα να το πίνω.
Αφού θα φύγεις,
δώσ’ μου λοιπόν μαχαιριά
να σταματήσει πια
να κλαίει η φτωχή μου η καρδιά.
|
Afu tha fígis, ti zoí ti na tin káno;
Páno sta chili su ta dio
vále farmáki dinató,
ke dóse mu to, na to pio ke na petháno.
Afu tha fígis,
dós’ mu lipón macheriá
na stamatísi pia
na klei i ftochí mu i kardiá.
Tis lismoniás dós’ mu apópse to potíri
ki ópos tha s’ écho agkaliá
sta teleftea su filiá
vále farmáki, s’ to zitáo gia chatíri.
Afu tha fígis,
dós’ mu lipón macheriá
na stamatísi pia
na klei i ftochí mu i kardiá.
Afu tha fígis ke monáchos mu tha mino,
sto telefteo su filí
vále farmáki pio polí
ke mi mu dínis stála stála na to píno.
Afu tha fígis,
dós’ mu lipón macheriá
na stamatísi pia
na klei i ftochí mu i kardiá.
|