|
Σήκωνε το κλουβί μια ‘δω μια ‘κει
κι ο ήλιος πήγαινε απ’ την άλλη
Ν’ ανάψει τ’ όμορφο κεφάλι
μια ‘δω μια ‘κει
ο ήλιος κάθε Κυριακή
Φώναζε στην αυλή και ψι και ψι
κι ο γάτος σήκωνε ποδάρι
Μέσα απ’ τα μάτια της να πάρει
και ψι και ψι
την αστραπή τους την χρυσή
Πήγαινε ν’ ανεβεί σκαλί σκαλί
την αγκαλιά ρούχα γεμάτη
Κι έλεγαν οι αγγέλοι να τη
σκαλί σκαλί
τη πιο μικρή μας αδερφή
Κάτασπρο γιασεμί και μι και μι
και μυστικέ μου αποσπερίτη
πάρτε με πάρτε με στην Κρήτη
και μη και μη
και μη ρωτάτε το γιατί
|
Síkone to kluví mia ‘do mia ‘ki
ki o ílios pígene ap’ tin álli
N’ anápsi t’ ómorfo kefáli
mia ‘do mia ‘ki
o ílios káthe Kiriakí
Fónaze stin avlí ke psi ke psi
ki o gátos síkone podári
Mésa ap’ ta mátia tis na pári
ke psi ke psi
tin astrapí tus tin chrisí
Pígene n’ anevi skalí skalí
tin agkaliá rucha gemáti
Ki élegan i angéli na ti
skalí skalí
ti pio mikrí mas aderfí
Kátaspro giasemí ke mi ke mi
ke mistiké mu aposperíti
párte me párte me stin Kríti
ke mi ke mi
ke mi rotáte to giatí
|
