Ένα Σαββάτο Σαββάτο την αυγή
ξεκίνησε η κραυγή
απ’ την Κερύνεια κι έφτασε
στον Πόντο και στη Σμύρνη
Ματώσανε οι θάλασσες
κι οι ουρανοί γεμίσαν
κόκκινα μισοφέγγαρα
πληγές που δεν εκλείσαν
Και ράγισαν τα μνήματα
τα δέντρα γονατίσαν
Χριστέ μου τόσα κρίματα
τα μάτια σου πώς τα `δανε
και δεν τα σταματήσαν
κόκκινα μισοφέγγαρα
πληγές που δεν εκλείσαν
|
Έna Savváto Savváto tin avgí
ksekínise i kravgí
ap’ tin Kerínia ki éftase
ston Pónto ke sti Smírni
Matósane i thálasses
ki i urani gemísan
kókkina misoféngara
pligés pu den eklisan
Ke rágisan ta mnímata
ta déntra gonatísan
Christé mu tósa krímata
ta mátia su pós ta `dane
ke den ta stamatísan
kókkina misoféngara
pligés pu den eklisan
|