Απόψε κλείσαμε ένα χρόνο χωρισμένοι
φυλακισμένοι στην ατέλειωτη παγίδα
του παιχνιδιού που λέει φύγε σ’ όποιον μένει
μην πεις ποτέ μεγάλο ναι χωρίς ελπίδα.
Του παιχνιδιού που λέει
φύγε και στα μάτια μην κοιτάς
αυτόν που σ’ άφησε με τρόπο να νικάς.
Απόψε κλείσαμε ένα χρόνο κι ίσως πρέπει
να σταματήσω κι ως εδώ να υποφέρω
με τα φαντάσματα του γέλιου σου για σκέπη
να κοιμηθώ μια νύχτα δε θα καταφέρω.
Με τα φαντάσματα του γέλιου
των φιλιών σου την ηχώ
μήπως δακρύζεις, μήπως κλαις ν’ ανησυχώ.
Απόψε κλείσαμε ένα χρόνο κι είναι ψέμα
αυτά που λεν πως όλα ο χρόνος θα γιατρεύει
αφού στ’ ορκίζομαι κουράστηκε το βλέμμα
μα να που φτάνει στο γιατί και ζωντανεύει.
Αφού στ’ ορκίζομαι το νιώθω
πως ακόμα σ’ αγαπώ
μα παρεμβάλλεται η ζωή για να στο πω.
|
Apópse klisame éna chróno chorisméni
filakisméni stin atélioti pagida
tu pechnidiu pu léi fíge s’ ópion méni
min pis poté megálo ne chorís elpída.
Tu pechnidiu pu léi
fíge ke sta mátia min kitás
aftón pu s’ áfise me trópo na nikás.
Apópse klisame éna chróno ki ísos prépi
na stamatíso ki os edó na ipoféro
me ta fantásmata tu géliu su gia sképi
na kimithó mia níchta de tha kataféro.
Me ta fantásmata tu géliu
ton filión su tin ichó
mípos dakrízis, mípos kles n’ anisichó.
Apópse klisame éna chróno ki ine pséma
aftá pu len pos óla o chrónos tha giatrevi
afu st’ orkízome kurástike to vlémma
ma na pu ftáni sto giatí ke zontanevi.
Afu st’ orkízome to niótho
pos akóma s’ agapó
ma paremvállete i zoí gia na sto po.
|