Ήρθε ο χάρος να με πάρει και του `πα κάθισε να πιεις ένα πιοτό
έτσι κι αλλιώς σε περιμένω σε περιμένω από καιρό
πες μου μου είπε μια αιτία δώσ’ μου ένα λόγο σοβαρό
κι αν είσαι ψεύτης ετοιμάσου αν πεις αλήθεια φεύγω εγώ
Και του `πα πως σ’ αγάπησα του μίλησα για σένα
του είπα για τα μάτια σου που καίγαν σαν φωτιά
που κάναν πως γελούσανε μα φώναζαν βοήθεια
με κοίταξε και γέλασε και μίλησε σιγά
Η αγάπη ειν’ ένα ψέμα μα εσύ είπες την αλήθεια
και έφυγε όπως ήρθε με βήματα βαριά
πήρε τη νύχτα κι έφυγε και ησύχασ’ η καρδιά μου
κι έξω ξημέρωνε γλυκά κι έξω ξημέρωνε
Αγάπη μου αγάπη μου αλήθεια μου ψευτιά μου
αγάπη μου αγάπη μου έρωτά μου
|
Ήrthe o cháros na me pári ke tu `pa káthise na piis éna piotó
étsi ki alliós se periméno se periméno apó keró
pes mu mu ipe mia etía dós’ mu éna lógo sovaró
ki an ise pseftis etimásu an pis alíthia fevgo egó
Ke tu `pa pos s’ agápisa tu mílisa gia séna
tu ipa gia ta mátia su pu kegan san fotiá
pu kánan pos gelusane ma fónazan voíthia
me kitakse ke gélase ke mílise sigá
I agápi in’ éna pséma ma esí ipes tin alíthia
ke éfige ópos írthe me vímata variá
píre ti níchta ki éfige ke isíchas’ i kardiá mu
ki ékso ksimérone gliká ki ékso ksimérone
Agápi mu agápi mu alíthia mu pseftiá mu
agápi mu agápi mu érotá mu
|