|
Φεύγουν τα τραγούδια μεθυσμένα
κι έρχονται να βρουν ξανά εσένα
στο τραπέζι που κάθεσαι και πίνεις
σημασία καμιά δεν τους δίνεις.
Και γυρίζουν πικραμένα
τα τραγούδια μου σ’ εμένα
αφού δεν μπορείς να δώσεις
ότι δεν μπορείς να νιώσεις.
Φεύγουν τα τραγούδια απ’ την ψυχή μου
πάνω σου μετρούν την αντοχή μου
την καρδιά σου χτυπούν και δεν ανοίγεις
μες το γέλιο το δάκρυ τους πίνεις.
Και γυρίζουν πικραμένα
τα τραγούδια μου σ’ εμένα
αφού δεν μπορείς να δώσεις
ότι δεν μπορείς να νιώσεις.
|
Fevgun ta tragudia methisména
ki érchonte na vrun ksaná eséna
sto trapézi pu káthese ke pínis
simasía kamiá den tus dínis.
Ke girízun pikraména
ta tragudia mu s’ eména
afu den boris na dósis
óti den boris na niósis.
Fevgun ta tragudia ap’ tin psichí mu
páno su metrun tin antochí mu
tin kardiá su chtipun ke den anigis
mes to gélio to dákri tus pínis.
Ke girízun pikraména
ta tragudia mu s’ eména
afu den boris na dósis
óti den boris na niósis.
|
