Φρένο και γκάζι
δεν με τρομάζει
ετούτη δω η νύχτα.
Όποιος φοβάται
να μην κοιμάται
στου έρωτα τα δίχτυα.
Ποιος διατάζει
ούτε με νοιάζει
καρδιά μου όλα ρίχ ‘τα…
Εγώ ξανά δεν οδηγώ
σαν το δικό σου φορτηγό
κουράστηκα να κουβαλώ
στα ίδια τα ταξίδια
Ανθρώπους, φόβους και φωνές
και αμαρτίες μου παλιές
αγάπες που ‘φυγαν στο χτες
και έγιναν συντρίμμια…
Κοίτα το χέρι
στήνει καρτέρι
να πιάσει το δικό σου
Ήμουν σαν ήλιος
το μεσημέρι
πάνω στο πρόσωπό σου
Ένα σου λέω
τώρα που παίρνεις
το δρόμο το δικό σου…
Εγώ ξανά δεν οδηγώ
σαν το δικό σου φορτηγό
κουράστηκα να κουβαλώ
στα ίδια τα ταξίδια
Ανθρώπους, φόβους και φωνές
και αμαρτίες μου παλιές
αγάπες που ‘φυγαν στο χτες
και έγιναν συντρίμμια…
|
Fréno ke gkázi
den me tromázi
etuti do i níchta.
Όpios fováte
na min kimáte
stu érota ta díchtia.
Pios diatázi
ute me niázi
kardiá mu óla rích ‘ta…
Egó ksaná den odigó
san to dikó su fortigó
kurástika na kuvaló
sta ídia ta taksídia
Anthrópus, fóvus ke fonés
ke amartíes mu paliés
agápes pu ‘figan sto chtes
ke éginan sintrímmia…
Kita to chéri
stíni kartéri
na piási to dikó su
Ήmun san ílios
to mesiméri
páno sto prósopó su
Έna su léo
tóra pu pernis
to drómo to dikó su…
Egó ksaná den odigó
san to dikó su fortigó
kurástika na kuvaló
sta ídia ta taksídia
Anthrópus, fóvus ke fonés
ke amartíes mu paliés
agápes pu ‘figan sto chtes
ke éginan sintrímmia…
|