Ξεκίνησες το χάραμα στ’ αγιάζι
με κείνο το παλιό το φορτηγό
το Χάρο που σου πάτησε το γκάζι
τον είχες μια ζωή συνοδηγό
Εσύ ένα τραγούδι είχες μόνο
θα σπάσω τη φωνή μου να μη βγει
θα κόψω απ’ το τραγούδι τ’ οξυγόνο
να σβήσει όπως έσβησες κι εσύ
Που να `ξερα να ζήταγα τη χάρη
μια κι ήμασταν μαζί από παιδιά
και μένα συντροφιά να μ’ είχες πάρει
ταξίδι μακρινό στη λησμονιά
Εσύ ένα τραγούδι είχες μόνο
θα σπάσω τη φωνή μου να μη βγει
θα κόψω απ’ το τραγούδι τ’ οξυγόνο
να σβήσει όπως έσβησες κι εσύ
|
Ksekínises to chárama st’ agiázi
me kino to palió to fortigó
to Cháro pu su pátise to gkázi
ton iches mia zoí sinodigó
Esí éna tragudi iches móno
tha spáso ti foní mu na mi vgi
tha kópso ap’ to tragudi t’ oksigóno
na svísi ópos ésvises ki esí
Pu na `ksera na zítaga ti chári
mia ki ímastan mazí apó pediá
ke ména sintrofiá na m’ iches pári
taksídi makrinó sti lismoniá
Esí éna tragudi iches móno
tha spáso ti foní mu na mi vgi
tha kópso ap’ to tragudi t’ oksigóno
na svísi ópos ésvises ki esí
|